Opowiadania Joli

 Dziś zostawię Wam piosenkę pt "Drań" Agnieszki Chylińskiej. Zdarza mi się jej słuchać. Powyższą piosenką zostałam trafiona w sam środek. Ja też kocham, mocno kocham. Nie wiem nic, wydaje mi się że nie wiem nic o sobie. Nie wiem nic o nim. Jedyne co wiem to, to że jest uczuciem Mówili do mnie, że mam nie żądać dużo.  Mówili, że on nie jest wart mojego zaangażowania. Mówili, że złamie serce mi. Nie boje się tego, nie straszny mi ból i rozczarowanie. Jedyne co wiem to, to że mocno kocham. Kocham mocno kocham łatwo nie jest. Wiem, że on draniem nie jest. Nie chce mnie skrzywdzić. Wiem, że gdy on jest obok mniej mnie boli moje życie. Nie zastanawiam się nad tym co już było. Złe wspomnienia, obrazy zdają się blednąć. Przyszłość też nie ma znaczenia. Liczy się tylko tu i teraz chce utonąć w jego ramionach. Chce znów poczuć się bezpiecznie. Chce zyskać uśmiech i wdzięk, Chce znów znaleźć siebie w Tobie. Chce kochać, Nie wiedząc nic.

 Dziś o moim ostatnim totalnym muzycznym odkryciu. Dawno tak nie miałam jak wtedy. Kiedy usłyszałam piosenkę ,, Zabierz tę miłość." Zastygłam bez ruchu, zostałam przeszyta na wskroś. Tak to zdecydowanie jest piosenka, której słucham każdą komórką ciała. Tekst, który jest o czymś. Piękny muzyczny aranż, trafnie dobrani wokaliści. Teledysk, który jest spójny z tekstem. Tyle słowem wstępu teraz do meritum. *** Dawna Jola też kiedyś chciała, żeby ktoś zabrał miłość niespełnioną. Nie mogłam jej już znieść. Chciałam tylko, żeby ta miłość wylewająca się ze mnie. Została zamieniona w tą szczęśliwą spełnioną. Tak było kiedyś. Jak jest teraz. Teraz jest tak. Dziś nie potrzebuje, by ktoś zabierał mi moją miłość. Dziś cieszę się że potrafię kochać. Uczucia nie wygasły. Nić, którą przyszyłam się do niego została umocniona dodatkowym szwem dojrzałość. Dziś niczego nie poganiam, nie muszę nikogo wyprzedzać. Cieszę się, że uczucia nie zginęły. Mam nadzieje, że kiedyś będziemy szli razem ramię w r

 Otwieramy ostatni tydzień miesiąca. Pozwoliłam sobie i Wam na głęboki muzyczny oddech. Okraszony jak zawsze moimi myślami. Pewnie  nie jeden  z Was, nie raz zadawał sobie  pytanie. Czym jest miłość, jaki  jest jej sens i co dalej jest? Przyznam się  szczerze, że ja niejednokrotnie zadaje sobie  to pytanie . Nie znajdując  na nie jednoznaczniej  odpowiedzi.  Dla mnie  ta prawdziwa  miłość  ma miejsce  wtedy  kiedy.  Nie boimy się  mówić  nie. Nie boimy się mówić  nic. Potrafimy mówić  do siebie  czule. Mówić do siebie  szeptem. Mówić do siebie  jeszcze  KOCHAM CIĘ.  Miłość  tą prawdziwa  jest wtedy  kiedy wielki wszechświat . Staje się  wspólnym  czasem niewielkim światem. Staje się  wszystkim co mamy. Miłość  ta  prawdziwa  jest wtedy.  Kiedy tylko  szczęście.  Wspólne  szczęście  widzieć  chcemy, to co dalej  jest.  Traci na ważności  i wartości.  Najważniejsza jest  ta  najprostsza prawda jedyna możliwa . Kocham Cię. Ps. Wszystko  to  co wyżej  jest sensem  miłości. 

 Ostatnio jesteśmy w temacie dziennikarstwa. Dlatego opowiem Wam o moim dziennikarskim marzeniu. Mając nadzieje, że jeśli zostawię je na papierze. Szybciej je spełnię. Wspominałam już kiedyś, że książki nie napiszę. Ten rodzaj pisania zwyczajnie, nie jest dla mnie. Nie czuje się na siłach, by wymyślić ludzi, kierować ich losami. Nie oznacza to jednak, że nie marzy mi się książka. Marzy i to bardzo tyle tylko, że tak bardziej dziennikarska.  Taka, gdzie ja będę dziennikarzem, cichym słuchaczem cudzej historii. Poznam cudze życie, pozwalając mówić bohaterowi. Tak, tak bardzo chciałabym przeprowadzić tzw. "wywiad rzekę." Kocham słuchać ludzi, lubię zadawać pytania. Często też, czytam tego typu wywiady.  Wyobrażam sobie, że to ja przez kilka miesięcy towarzyszę mojemu bohaterowi. Zadaje pytania, a on odpowiada, prowadząc mnie przez swoje życie. Wyobrażam sobie, dzielimy wspólnie radości. Mierzymy się razem z demonami przeszłości. Snujemy plany na przyszłość. Wszystko dzieje się n

 Cześć, Dziś dokończę dla Was następujące zdanie: Moim zdaniem dobre dziennikarstwo to... Dla mnie dobre dziennikarstwo to przede wszystkim szczerość, autentyczność. Właśnie na to stawiam tworząc to miejsce. Jestem z Wami szczera, tworząc wywiady jestem również autentyczna. Nigdy nie udawałam zarówno przed odbiorcą, jak i moim rozmówcą że jestem profesjonalistką Dobre dziennikarstwo to również takie, które nie boi się drugiego człowieka. Jest otwarte na poznawanie nowych ludzi, jest ich ciekawe. Przyznaje nie zawsze taka byłam. Będąc dzieckiem i nastolatką. Byłam zamknięta, nie chętnie zawierałam znajomości. Nie byłam ciekawa człowieka, pewnie poniekąd wpływ na to miał mój wózek. Nie mam pojęcia kiedy nastąpiła zmiana i co na nią ostatecznie wpłynęło. Dziś cieszę się jak dziecko na każdy kolejny wywiad. Dzięki tym moim rozmową, poznaje ciekawych ludzi. Odkrywam ciekawe zawody. Otwieram drzwi do świata mi bliskiego, bo artystycznego. Przyznam szczerze, że gdyby nie wywiady nie było by p

 Cześć!!! Lubię z Wami rozmawiać, lubię też odpowiadać na Wasze pytania. Rodzące się podczas tych rozmów. Dziś odpowiem właśnie na jedno z tych pytań. Urodziło się ono, podczas popijania kawki. Nie przytoczę go dosłownie, brzmiało ono mniej więcej w ten sposób: " Twój ulubiony musical z tych które już widziałaś?" Muszę Wam powiedzieć że odpowiedź ta ewoluowała z biegiem czasu. Kiedyś na pewno powiedziałabym bez wahania "Metro." Oczywiście nie jest tak, że przestałam lubić " Metro." Ja dalej je kocham na swój sposób. Lubię podróże tym wyjątkowym "Metrem." Każda jest absolutnie niepowtarzalna. *** Moje serce zostało jednak na innej scenie. Musicalem, który absolutnie włada moim sercem jest "Rapsodia z Demonem." Muzyka zespołu "Queen." Dylematy Erwina, który o mało co oddał duszę Mistrzowi. W zamian za karierę w lepszym świecie.  Każdorazowo wciąga mnie bez reszty. Pozwala na chwilę relaksu, sprawia że przestaje myśleć. Jedyne co

 Dziś mam dla Was pewne zdanie tyczące się teatru. " Teatr to jest sztuka, która powinna dawać widzowi nadzieje na uporanie się z problemami." Nie mogę powiedzieć, że jest to regułą. Nie ma jednej recepty na problemy. Nigdy chyba takowej nie będzie. Ja w stu procentach zgadzam się z tym zdaniem. Mojej osobie, mojej duszy teatr nie jednokrotnie przynosił ukojenie. Pozwolił mi wejść w świat lepszy bez trosk, bardziej kolorowy. Pełen emocji, jednak emocji nie moich. Emocji bohaterów tylko tym żyje wówczas. Tylko to ma znaczenie, tylko to jest ważne. Staje się prawdziwe. Moje emocje, problemy zostawiam za drzwiami. Zapominam o troskach, ładuje akumulatory. Czuje szczęście, radość,  czasem pojawiają się łzy.  Dobre łzy, bo łzy oczyszczenia.  Czasem się z kimś witam, czasem się z kim żegnam. Kiedy podczas musicalu " Notre dam de Paris." Słuchałam pieśni " Ave Maria." Żegnałam się z mamą. Modliłam się właśnie do niej, dziękowałam za wspólne lata. Dziękowałam za t

 Kochani, Święta Wielkanocne przed nami. Niech ta Wielkanoc pozwoli nam na odpoczynek, Przyniesie ze sobą radość i nadzieje. Niech miłość Chrystusa wypełni Nasze serca, Niech Jego Cierpienie, Będzie ukojeniem bólu. Zmartwychwstanie, nadzieją na rozwiązanie problemów. Bądźmy szczęśliwi, Wracam po świętach. Jola.

 Hej. Wczoraj czytaliście o pisaniu. Nie jako zostaniemy w tematyce pisania. Tym razem nie mojego pisania. Czyjego zatem? Pisać dla Nas będzie Karolina, pisać będzie o książkach. Będziemy zaglądać do jej czytnika. Czytnika ciekawego bo barwnego. Więrzę w to że w jej czytniku, każdy z Nas znajdzie coś dla siebie. Wierzę, że będzie zabawnie, romatycznie i wzruszająco. Karolina, cięszę się że się zdedowałaś. Rzusasz sama sobie wyzwanie. Mam nadzieje, że podołasz. Wspieram Cię całym sercem. Życzę Ci ciekawych książek, mnóstwa czytelników Twojego Czytnika.  Niech się dzieje, niech żyje swoim życiem. Niech cieszy Ciebie i czytelników. Ja więcej pisać nie będę zostawię wam link do czytnika Karoliny. Czytnik Karoliny Karolina powie o sobie coś więcej.

 Kilka słów o pisaniu... Pisanie nie jest łatwym zajęciem. Wymaga zaangażowania, uczy pokory i cierpliwości. Bywa zazdrosne, dlatego czasem trzeba się poświęcić w stu procentach. Jak to mówią nie ma zmiłuj. Niekiedy wymaga więcej wysiłku niżeli praca fizyczna. Jest męczące, upierdliwe uparte. Bywa piękne, wdzięczne, daje satysfakcję i spełnienie. Jest pełne sprzeczności, czasem go nienawidzę, częściej kocham... Warto się poświęcić. Pisanie się odwdzięczy. Bowiem potrafi pięknie słuchać. Potrafi dać ukojenie w bólu, przynieś ulgę w troskach. Pisanie jest sposobem na szukanie siebie. Pisanie to emocje, one właśnie pozwalają odkryć samego siebie, zaakcentować siebie. Zrób pierwszy krok podaj rękę Wenie. Jest to przyjaciółka pisania. Ona przeprowadzi Cię przez meandry sztuki. Pozwól sobie na błędy. Nie ma ludzi nie omylnych. Pamiętaj, że uczysz się całe życie, nigdy nie myśl, że wszystko potrafisz. Ja to wiem... Dlatego dla mnie. Dużo ważniejsza jest jedna uwaga, krytyka. Niżeli sto pochwa