Opowiadania Joli

Witajcie kochani. Wiecie już o tym, że jestem w sanatorium. Pracuje nad swoją kondycją fizyczną.  Krótko o samym sanatorium, wstaje wcześnie rano przed śniadaniem zazwyczaj mam rehabilitację ruchową po śniadaniu mam zabiegi fizyko czyli np. siarkę. Szczęśliwie trafiłam do miasta, w którym uczęszczałam do "Ośrodka Szkolno- Wychowawczego" dla niepełnosprawnych ruchowo. Miałam już okazję odwiedzić tą placówkę. Wchodząc tam czułam niesamowitą radość, uśmiech nie schodził mi z twarzy. Podróż sentymentalna rozpoczęła się w momencie kiedy weszłam do pokoju, w którym tworzy się gazetkę szkolną. Cieszyłam się jak mała dziewczynka gdy zobaczyłam, że na ścianach wiszą jeszcze anty ramy m.in. z moim fotografiami, kiedy to jeszcze realizowany był projekt  " Młodzi dziennikarze w działaniu". Oglądając te zdjęcia uświadomiłam sobie jak daleką drogę mam za sobą. Muszę powiedzieć, że jest to dobra drogą, to właśnie ośrodek pokazał mi mój telnet do pisania. Współ

Moi Kochani jestem wróciłam. Lista spełnionych marzeń poszerzyła się o dwa. Jedno z nich było związane z moim ulubionym artystą Janem. Udało się dzięki mojej kochanej Domi byłam na koncercie. Lubię być z Wami szczera dlatego powiem, że emocję jeszcze mnie trzymają. Nie powiem Wam jeszcze w stu procentach co czułam tego dnia. Kiedy Jan wszedł do sali zasiadł przy pianinie. Poczułam dziwny spokój, wiedziałam już że jestem tu gdzie powinnam być i tu gdzie chciałam się znaleźć od początku mojej przygody z muzyką Jana. Czułam również, że towarzystwo Domi w tak szczególnym dniu jest mi szczególnie bliski i bardzo potrzebne. Mieszanka emocji, którą odebrałam od Janka podczas koncertu była olbrzymia. Nostalgia podczas piosenek sprawiała, że myślałam o mamie o tym jak bardzo mi jej brakuje. Jednocześnie byłam szczęśliwa, wiedziałam że mama jest ze mną czuje moje emocję. Cieszy się tym, że mam pasję, marzenia, które spełniam. Cieszy się, że otoczona jestem ludźmi, którzy są mi życzliwi.