Opowiadania Joli

 Wychodziłam naprzeciw, Wybaczałam wszystko Ci.  Brałam na siebie każdy Twój błąd, Tłumaczyłam każdy występek. Nie chciałam świat bez Ciebie, Byłeś mi jak oddech, Dusiłam się. Gdy zabrakło Cię, Nie chciałam nie kochać Cię. Nie mogłam odejść, Myślałam nie ważne ja czy Ty. Liczmy się przecież tylko My, Pragnęłam cieszyć się Tobą. Pragnęłam cieszyć się Sobą, Pragnęłam cieszyć się Nami. Dziś wiem wszystko przerosło mnie, Nie chce huraganów. By móc trwać przy Tobie. Mówię koniec, Mówię dość. Mówię stop, Zamykam drzwi.

 Noc to dla mnie  underground.  Wtedy  chce Ciebie  jeszcze  bardziej, Wiem że  nigdy cię  nie znajdę. Nie powiem że  kocham, Noc to dla mnie underground. Nie rozpamiętuje  ile już straciłam, Nie rwę włosów  z głowy . Nie powiem że  kocham, Noc to dla mnie underground. Nasza taktyka to żart, Trwa wojna ciał . Nie powiem że kocham. Noc to dla mnie underground, Tyle razy koiłam  cierpienie. Tyle razy roniłam łzy, Nie powiem że kocham. Noc to dla mnie underground,  Nie mówię że  tęsknię. Nie mówię jak mi źle,  Nie powiem  że  kocham . Noc to dla  underground, Wyrzucam  słowa co były  na pokaz, Nie szukaj mnie. Nie powiem  że  kocham, Noc to dla mnie  underground, Ty tak bardzo  niszczysz duszę  mi. Wydobędę mój ostatni głos, Nie powiem że  kocham  Noc to dla mnie underground,  Nie chce  Ciebie bardziej. Nie szukam Ciebie już. Nie powiem  że kocham , Noc to dla mnie underground,  Znam swoje przeznaczenie. Idę  przed siebie już bez Ciebie, Nie powiem  że kocham,  Noc to dla mnie underground

 Nie jestem z kamienia, Nie mam już łez. Nie mam już siły, Nie chce dużej za siebie oglądać się. Nie chce słyszeć Twoich słów, Nie chce widzieć Twoich gestów. Nie chce gonić Cię. Gdy uciekasz, Pytałam siebie ile razy, Będę szukać Ciebie. Będę szukać siebie, Będę szukać Nas. Uczucie, Powoli znika. Powoli umyka- jak Ty jak my, Pęka jak bańka mydlana. Już nie czekam, Już nie próbuje. Podałam się, Moje serce to Ty złamałeś je.

 Dobry wieczór, na dobry początek weekendu. Spełniam jedno ze swoich małych blogowych marzeń. Zostawiam Wam wiersz inspirowany piosenką, Artysty, którego na tym blogu jeszcze nie było. Kortez bo o nim mowa, Artysta który dla mnie jest zagadką. Jego muzyka wciągnęła mnie bez reszty. Wracam do niej bardzo często. Bardzo chciałam zostawić ślad tego wyjątkowego człowieka- także tu. Czytajcie i słuchajcie, bo warto. *** Za rokiem rok, W domu  Ty w domu ja. Pisałam  o miłości nie raz, Nie raz  wydawało  się że świat  pisano Nam. Miesiąc  za miesiącem, Nie tworze już  wspólnych  planów. Wiem że  nie podrodze razem nam, Wiem już  nic nie łączy  Nas. Dzień  mija  za dniem. Kiedyś  myślałam że  wiele mamy wspólnych spraw, Pisałam  o miłości  jak nikt. Dziś coraz  mniej  zależy  mi, Mówiłeś mi, Tak miałeś  rację. Dobrego Nas  nie czeka  nic, Kochałaś  tak- byle jak.

 Piątkowy wieczór spędziłam w ostrowieckim kinie. Oglądając tu niespodzianka sztukę teatralną.  Kino ( mieszczące się w Ostrowcu Świętokrzyskim przy alej 3 maja.) Jest wreszcie takie jakie być powinno już dawno. Dostosowane do moich potrzeb. Byłam zaopiekowana przez cały wieczór. Pójście do WC wejście i wyjście za równo z placówki jak i z sali kinowej. Nie stanowi już większej logistyki.  Dzięki temu po raz pierwszy od niepamiętnych czasów. Nie czułam się jak intruz w moim mieście. Wracając do meritum. Opis tego wieczór głosi, iż jest to komedia omyłek. Ja jestem odmiennego zdania.  Gdyby to ja miała być przyszłą panną młodą. Chciałabym, by mój ostatni wieczór ,, wolności." Zorganizowały mi właśnie Irenka, Krysia i Paulina. Nie miałabym nic przeciwko gdyby odbył się 31 września. Oregano zamiast innej zielonej roślinnej substancji narkotycznej, również byłoby wyśmienite. Nigdy w życiu nie paliłam nawet nikotyny. Sądzę, że po oregano miałaby równie mocy odlot co Krysia. Myślę, że ,,

 Dziś Walentynki, śpieszę do Was z moją Walentynkom. Kochajcie się, troszkę kochajcie mnie.      Tak to takie proste,  Powiem prawdę. Tak to takie proste, Nie bójmy się  miłości  Tak to takie proste, Nie grajmy w miłość. Tak to takie proste, Nie marzmy o miłości  Tak to takie proste, Nie pozwólmy by wciągnęło  nas miasto. Tak to takie proste,  Nie pozwólmy  by wciągnął  nas bezosobowy tłum.  Tak to takie  proste, Pozwólmy  sobie  na wspólne wieczory.  Tak to takie proste  Pozwólmy sobie  być  dla siebie - bez pośpiechu.  Tak to takie proste, Nie zmieniajmy świata. Tak  to takie proste, Zmieniajmy siebie. Tak to takie  prosta, Ja zmienię  Ciebie. Tak to takie proste, Ty zmienisz mnie. Tak to takie  proste, W ciemno byle  z Tobą. Tak to takie  proste, Byle razem  ułożymy  sobie świat. Tak to takie proste, Nie szukajmy już miłość  Tak to takie proste, Bo ta miłość  o tym nie wie. Tak to takie proste, Powiedz mi że  kochasz. Tak  to takie proste, Powiedz  kocham tak wiele i niewiele.

 Dziś  kolejna  piosenka  Dawida Kwiatkowskiego.  Tym razem  utwór ,,Rozpadam się (przez przypadki)" Kiedy pierwszy  raz  jechałam  do Warszawy.  Czułam, że  jadę  do obcego  świata, do obcego  podwórka. Opcję  były  dwie, albo się  poskładam odmienię  przez przypadki, albo się rozpadnie. Kiedy  wysiadłam  w Warszawie. Wiedziałam że  odnalazłam  swój prywatny raj. Poczułam  że  nawet  jeśli zgubiłam się  gdzieś  na chwilę.  Teraz  się odnalazłam, teraz  mój świat  się kręci , ja chce za nim nadążyć. Nie  chciałam  stać  kiedy  biegła  noc. Nie chciałam  spać,  przespać  życia. Chciałam by  bawi  mnie świat. Ja chciałam  bawić się  światem.  Czułam  że  od teraz  będę  tańczyć  tak jak zagra mi świat.  Wiedziałam że  teraz  świat będzie  gra pod kroki mojego tańca. Życzę Wam takiego miasta, takiego miejsca. Gdzie po prostu poczujecie, że żyjecie.

 Cześć,  dziś przychodzę do was z piosenką. Artysta ten zachwycił mnie sobą i swoją muzyką stosunkowo niedawno. Dawid Kwiatkowski  wydał  ostatnio płytę. Album nosi tytuł  ,,Pop Romantyk. "Artysta zapytał, który  utwór  trafia do nas odbiorców najmocniej. Początkowo nie byłam wstanie jednoznacznie wskazać, który to utwór. Dziś  spróbuję. ,, W twoich  oczach, ach." Dlaczego? Ja też  mam oczy ukochanej  osoby. Chciałabym by te oczy były mi lustrem jak najczęściej jest możliwe. Chciałbym  bym, by były  mi przystankiem w te gorsze dni.  Portem bezpieczeństwa, podczas sztormu. Chciałbym  by te jedyne dla mnie oczy były mi latem w jesienne dni. Chciałabym  być  numer  jeden dla tych  właśnie  oczu.  Widzieć  w nich, miłość,  wierność , oddanie i porządnie. Chciałabym  by oczy te były mi planem na całe  życie. *** Dziś  jednak  w tych jedynych  dla mnie  oczach.  Nie widzę swego odbicia.  Oczy te są  dla mnie jak piękny  niespełniony  i nieskończony  sen.

 Mam do Ciebie  dwa pytania.  Czy podobnie  jak ja, lubisz  kryminały i literaturę  faktu? Tak. Książka  ta jest dla Ciebie. Zastanawiasz  się  jak można  połączyć  literaturę faktu i kryminał? Można  to zrobić  świetnie.  Kiedy  tylko do współpracy  weźmie  się  duet  taki jak Katarzyna  Bonda i Bogdan Lach. Ona pisarka kryminałów, on profiler. Połączyli siły tworząc  tytuł,, Motyw ukryty." Ukazujący prawdziwe  zbrodnie. Wyjaśniając  tajniki  pracy  profiler. Książka z tych paskudnie  pięknych. Paskudna, bo zbrodnię opisane realistycznie. Skóra  cierpnie, zęby  bolą. Nie chcę  się wierzyć  w to, że to działo  się  na prawdę. Nie chcę  widzieć, że człowiek dla człowieka  może  być  takim potworem. Nie chcę  się  wierzyć, że  ludzkie życie  może  być  wartę  pięć  złoty. Piękna bo ciekawa, wciągająca  czytelnika. Mi osobiście  nie przeszkadzała  znikoma  ilość dialogów. Chciało  się  odkryć  tą kolejną  zbrodnię. Wręcz  nie mogłam i nie chciałam się  oderwać. Żałuję  tylko jednego,

Nie pozwól bym znów widziała czerń. Nie pozwól  bym płynęła  z wiatrem, Nie pozwól  bym traciła czas, Nie pozwól  bym poranki witała z innym. Nie chce tylko  śnić, Nie chcę  widzieć  Cię w snach, Nie chce trwać  w okowach mrozu. Nie chce  igieł  w sercu, Chce byś spojrzał  tu choć  raz, Chce  witać  poranki  z tylko z Tobą, Chcę  byś  dał  mi to co na początku. Chcę  by przyszła  wiosna, Chce biegać  po naszych  drogach, Chce odzyskać  to co znam. Chce  byś  dał  mi  to tylko Ty, Chce  w brzuchu  motyli.