Zobacz swoje plusy

 Dziś chce trochę odczarować niepełnosprawność. Chce Wam pokazać, że nie jest ona zła, tak zła jakby mogło się wydawać. Nie jest końcem, czy ostatecznością.

Nie warto też skupiać się na gdybaniu. Nie warto żyć tym gdzie bym była gdybym była zdrowa.

Ja jeśli to robię to zawsze w formie żartu. Robię to rzadko, nie żyje tymi myślami.

Jak zatem poprawić sobie samoocenę i samopoczucie kiedy jest ono gorszę z powodu niepełnosprawności?

Najprościej jak się da. Skupmy swoją uwagę na tym co potrafimy. Mało kiedy doceniamy samych siebie. Myślimy o sobie w kategoriach tego czego sami nie wykonamy.

Zamiast się zatrzymać spojrzeć na siebie z boku i dystansu.

Ucieszyć się tym, że zrobimy sobie herbatę. Prawda, że taka herbata smakuje wybornie?
Ucieszyć się tym, że jesteśmy w stanie trzymać widelec, samodzielnie zjeść.
Ucieszyć się tym, że w każdej dowolnej chwili możemy iść umyć głowę. 

Uczucie niezależności to powód do dumy, prawda? Pozwól sobie na tą dumę.

Takie małe czynności, ale dają odrobinę poczucia niezależności, normalności. Takiej zwyczajności w tej naszej niepełnosprawności.

Zatem nim poczujesz się gorzej, bo nie jesteś w stanie sięgnąć do buta, by go zawiązać.

Proszę odwróć karę.

Zobacz swoje plusy, zobacz tą herbatę, zobacz umytą głowę, zobacz ten widelec w dłoni.

Już, widzisz to, cieszy prawda? Jesteś dumny.

Ja widzę swoje plusy, zostawię je jednak dla siebie. Cieszą one, bardzo bardzo mocno. Jestem dumna.

Ty też tak potrafisz, uwierz mi.