,,Artystki" program o kobietach z krwi i kości.

 ,,Artystki" program  emitowany  na  antenie "TVN fabuła. "

 Pięć  ciekawych  rozmów,  pięć  pięknych  kobiet, a sześć  łącznie  z prowadzącą.

Pięć  prawdziwych rozmów, pięć  odważnych  rozmów. Prowadzonych  w lekkim  tonie. Pięć  rozmów  bez tematów tabu. 

Pięć  rozmów, które  pozwalają  poznać  ich bohaterki poza kamerami i ich pracą  zawodową.  Pięć  ludzkich twarzy popularnych  aktorek. Twarzy  bez masek  bohaterek, które kreowała.

Kobiety sukcesu szczerze  opowiadających  o swoich  traumach, marzeniach  tych  spełnionych i tych  do spełnienia.

Kobiety sukcesu mówiące  szczerze  o swoich związkach i miłościach. Kobiety  sukcesu  opowiadające z czułością o partnerach, dzieciach,  rodzinie. Kobiety  sukcesu- Kobiety kochające.

Kobiety  sukcesu opowiadające  o swoich  kompleksach. Kobiety walczące  częstokroć  o same siebie.

Kobiety sukcesu opowiadające  o swoim zawodzie.  Zawodzie aktorki,  przedstawiające  jego plusy i minusy.  Mówiące  o drodze, którą  przeszły. Drodze  często  bardzo  wyboistej.

Ja znam te wszystkie  kobiety z ekranów  tych  dużych  i małych.

 Tym bardziej  chętnie  sięgnęłam  po program  ,,Artystki. "

 Dawno  nie widziałam  tak dobrych wywiadów. Utrzymanych  w konwencji rozmów  koleżanek  po fach. ( Prowadząca  Marta Nieratkiewicz  sama jest aktorką.) Rozmów lekkich mimo nie łatwych tematów. Rozmów  wciągających  odbiorców. Rozmów  ciekawych od których  ciężko  się  oderwać. Rozmów  po prostu  ciekawych.

Żałuję że  było ich tylko pięć.  Liczę  na więcej.

Program dostępny jest na platformie Player

Komentarze

  1. Natalia18 czerwca 2025 17:27

    A kto gościł w programie? Która rozmowa była według Ciebie najciekawsza?

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Opowiadania.joli.blog18 czerwca 2025 18:57

      Magda Cielecka, Danuta Stenka, Dorota Kołak, Maria Dębska i Pani której kompletnie nie kojarzę.
      Nie potrafię wybrać, która rozmowa była najciekawsza. Pewnie dlatego, że bardzo lubię wywiady. Dla mnie każda taka rozmowa jest ciekawa.

      Usuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Przytulajmy i bądź my przytulani- pewna rozmowa telefoniczna.

Obraz
Dziś chciałabym zadać Wam kilka pytań. Pewnie zastanawiacie się czemu właśnie tak. Dlatego, że mnie już trochę znacie. Teraz ja chcę poznać Was. Moi kochani jak okazujecie uczucia bliskim osobą? Ja odpowiadając Wam na to pytanie, przyznam się do drobnej słabości. Bardzo lubię się przytulać i mimo mojego wieku nie protestuje, gdy ktoś otwiera przed mną swe ramiona. Pewnie pomyślicie, że w moim wiek to trochę obciachach. Ja jednak myślę inaczej. Przytulania to całkiem ludzka potrzeba i ludzki sposób okazywania sympatii. Uważam, że przytulenie należy się każdemu z nas nie zależnie od wieku. Mnie samej gest przytulenia daje poczucie bezpieczeństwa. Poprawia humor w gorszy dzień jeśli taki miewam (a wiecie, że miewam). Dlaczego lubię się przytulać? Sama nie wiem przypuszczam, że dlatego iż ten prosty gest kojarzy mi się z moją mamą. Moi kochani a Wam z czym kojarzy się gest przytulenia i co czujecie przytulając lub będąc przytulanymi? Właśnie ja nie powiedziałam co czuje kiedy ja pr...
Czytaj więcej

,, Tak by cieszyło" - koncert Kamila Bednarka

Obraz
 Był szpital, musi być powrót do normalności z przytupem. Tak by cieszyło, jak mawia Kamil Bednarek. Osobiście  kieruje się w  życiu  zasadą.: Najlepsze prezenty  to te które  robię  sobie sama. Tak było w miniony  już  Dzień  kobiet. Ten wyjątkowy wieczór  spędziłam  delektując  się muzyką i  dzieląc się  energią  z Kamilem  Bednarkiem. Zapytacie jak było? Zawsze  i wszędzie  odpowiem Wam, że  było warto!!! Kamil dał  mi  mnóstwo  pozytywnej energii. Sprawił, że  zapomniałam o bólu  pleców. Może  i te plecy  faktycznie  przestały  boleć.  Kamil przy  okazji przypomniał mi że  należy się  cieszyć.  Ja tego wieczoru  cieszyłam  się  każdym  wyśpiewanym przez  Kamila  dźwiękiem.  Cieszyłam  się  każdym jego uśmiechem wysłanym w kierunku  publiczności. Cieszyłam się  t...
Czytaj więcej

Wspomnienie

Obraz
Dzień dobry Miśki Dziś chciałabym Was zabrać w pewne ważne dla mnie miejsce. Nie, tym razem nie będzie to teatr. Nie będzie to również moje ulubiona restauracja w Warszawie. Miejsce to było pierwsze. Długo, długo przed pojawienie się w moim życiu Jana czy Jerzego. Zapraszam Was do " Specjalnego Ośrodka Szkolno -Wychowawczego" dla niepełnosprawnych ruchowo w Busku Zdroju. Spędziłam tam cztery lata z przerwami. Był to na prawdę piękny czas. Wspomnienia dalej są żywe. Dziś pokaże Wam te dla mnie najważniejsze. Kiedy myślę o ośrodku. Widzę dwa "obrazy." Pierwszy jest pyszny, wiąże się z jedzeniem. Uwielbiałam tworzyć, różne smakołyki. Smak własnoręcznie zrobionych gofrów, czy naleśników obłędny. Nie miałam pojęcia, że można być tak dumnym z siebie. Kiedy je się swoje własne naleśniki, czy gofry. Kuchnia jak to kuchnia, była miejsce wielu ciekawych rozmów, śmiesznych sytuacji. Muszę powiedzieć, że to własnie zajęcia w "Kąciku kulinarnym." Nauczyły mnie ...
Czytaj więcej