Muzyczno- teatralna podróż na obcą planetę

 


Ostatnio odbyłam ciekawą podróż na IPlanetę. Mówi się, że kiedyś w dawnych czasach planeta ta nosiła nazwę Ziemia. Nie wiem, może, nie jestem pewna. Ja czułam się tam dziwnie.

Czułam się tam dziwnie, ponieważ plantom tą rządzi wielka korporacja. Korporacją z kolei niepodzielnie rządzi Killer Queen. Korporacja dyktuje wszystko stawia warunki. Nie ma miejsca na indywidualizm. Jest on surowo zabroniony, co gorsza nie ma miejsca na muzykę.

Wyobrażacie sobie, świat bez muzyki? Istny koszmar ja trafiłam do tego świata. Wiedziałam jedno ja chce rocka, zrobię wszystko by uratować rocka i muzykę. Taką jaką znam i taką jaką kocham.

Nie podporządkuje się Korporacji, jestem buntownikiem, mam w sobie siłę. 

Podróżując po IPlanecie trafiam na dwójkę młodych ludzi. Galileo- Figaro (dwojga imion jakżeby inaczej. Scaramouche. Szybko okazało się, że jesteśmy do siebie bardzo podobni. Oni też byli przeciw zasadą, jakie wprowadzała korporacja. Galileo to nawet miał wizję. Ukazywały mu się wersy, nie mieliśmy pojęcia co to za wersy. Chodziły słuchy, że chłopak znał święte wersety. 

Być może to on jest osobą przez, którego przemawia tajemnicza gwiazda? Być może to on ma moc by uratować muzykę?

Czy mu się to uda? Kto jest tajemniczą gwiazdą? Jak zakończyła się, moja wizyta na IPlanecie? Jak zakończy się Wasza podróż na IPlanetę? 

Tak, tak wy też możecie ją odbyć. Miejsce odlotu Teatr muzyczny Roma. Możliwość odlotu już tylko 26 stycznia 2025 roku. Ostatni lot wystartuje o godzinie 17.00.

Decyzję pozostawiam Tobie.

***

Oczywiście cały czas mam na myśli musical
,,We Will Rock you." Okazał się on dla mnie pozytywną
niespodzianką. Będę szczera bardzo bałam się polski przekładów utworów legendy jakim bez zwątpienia jest QUEEN.

Okazało się, że przekłady stanowią spójną całość z fabułą przedstawienia. 

Ja na prawdę cieszę się, że mogłam zobaczyć to show.

Janku cieszę się tym bardziej, bo dane mi było zobaczyć Ciebie w roli Galileo- Figaro (tak pamiętam dwojga imion.)

Podtrzymuje to co powiedziałam pod teatrem. Siedzi Ci ta rola. Dawno nie widziałam takiego luz u ciebie na scenie. Takie radości z grania i śpiewania
QUEEN-u.

Życzę Ci takiej radochy, do ostatniego spektaklu. Ratuj ten Rock, niech się niesie, niech Cię niesie.


Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Przytulajmy i bądź my przytulani- pewna rozmowa telefoniczna.

Obraz
Dziś chciałabym zadać Wam kilka pytań. Pewnie zastanawiacie się czemu właśnie tak. Dlatego, że mnie już trochę znacie. Teraz ja chcę poznać Was. Moi kochani jak okazujecie uczucia bliskim osobą? Ja odpowiadając Wam na to pytanie, przyznam się do drobnej słabości. Bardzo lubię się przytulać i mimo mojego wieku nie protestuje, gdy ktoś otwiera przed mną swe ramiona. Pewnie pomyślicie, że w moim wiek to trochę obciachach. Ja jednak myślę inaczej. Przytulania to całkiem ludzka potrzeba i ludzki sposób okazywania sympatii. Uważam, że przytulenie należy się każdemu z nas nie zależnie od wieku. Mnie samej gest przytulenia daje poczucie bezpieczeństwa. Poprawia humor w gorszy dzień jeśli taki miewam (a wiecie, że miewam). Dlaczego lubię się przytulać? Sama nie wiem przypuszczam, że dlatego iż ten prosty gest kojarzy mi się z moją mamą. Moi kochani a Wam z czym kojarzy się gest przytulenia i co czujecie przytulając lub będąc przytulanymi? Właśnie ja nie powiedziałam co czuje kiedy ja pr...
Czytaj więcej

,, Tak by cieszyło" - koncert Kamila Bednarka

Obraz
 Był szpital, musi być powrót do normalności z przytupem. Tak by cieszyło, jak mawia Kamil Bednarek. Osobiście  kieruje się w  życiu  zasadą.: Najlepsze prezenty  to te które  robię  sobie sama. Tak było w miniony  już  Dzień  kobiet. Ten wyjątkowy wieczór  spędziłam  delektując  się muzyką i  dzieląc się  energią  z Kamilem  Bednarkiem. Zapytacie jak było? Zawsze  i wszędzie  odpowiem Wam, że  było warto!!! Kamil dał  mi  mnóstwo  pozytywnej energii. Sprawił, że  zapomniałam o bólu  pleców. Może  i te plecy  faktycznie  przestały  boleć.  Kamil przy  okazji przypomniał mi że  należy się  cieszyć.  Ja tego wieczoru  cieszyłam  się  każdym  wyśpiewanym przez  Kamila  dźwiękiem.  Cieszyłam  się  każdym jego uśmiechem wysłanym w kierunku  publiczności. Cieszyłam się  t...
Czytaj więcej

Wspomnienie

Obraz
Dzień dobry Miśki Dziś chciałabym Was zabrać w pewne ważne dla mnie miejsce. Nie, tym razem nie będzie to teatr. Nie będzie to również moje ulubiona restauracja w Warszawie. Miejsce to było pierwsze. Długo, długo przed pojawienie się w moim życiu Jana czy Jerzego. Zapraszam Was do " Specjalnego Ośrodka Szkolno -Wychowawczego" dla niepełnosprawnych ruchowo w Busku Zdroju. Spędziłam tam cztery lata z przerwami. Był to na prawdę piękny czas. Wspomnienia dalej są żywe. Dziś pokaże Wam te dla mnie najważniejsze. Kiedy myślę o ośrodku. Widzę dwa "obrazy." Pierwszy jest pyszny, wiąże się z jedzeniem. Uwielbiałam tworzyć, różne smakołyki. Smak własnoręcznie zrobionych gofrów, czy naleśników obłędny. Nie miałam pojęcia, że można być tak dumnym z siebie. Kiedy je się swoje własne naleśniki, czy gofry. Kuchnia jak to kuchnia, była miejsce wielu ciekawych rozmów, śmiesznych sytuacji. Muszę powiedzieć, że to własnie zajęcia w "Kąciku kulinarnym." Nauczyły mnie ...
Czytaj więcej