Zdobyłam swój ośmiotysięcznik. Powiedz, że jesteś ze mnie dumny

 Dziś chciałabym  poruszyć  jeden  a właściwie  nawet  dwa aspekty  związane  z niepełnosprawnością.

Wiecie  już że  u mnie nie ma stabilności stanu. Czasem  jest  że  dana  rzecz  przychodzi  mi  z łatwością. Innym razem  ta sama  czynność sprawia  mi trudność.  Jeszcze innym  staje się ona moim własnym  ośmiotysięcznikiem, którego  na dany  dzień  nie jestem  w stanie  zdobyć.

Kiedy  już się  tak stanie Ty akurat  będziesz przy  mnie.  Pomóż  mi  bądź  przy tym opanowany  i spokojny. Twój  spokój uspokoi  także  mnie. Pamiętaj  proszę  o tym że  ja jestem  wystarczająco  zdenerwowana  sytuacją.  Tym że  muszę  prosić  o pomoc w sytuacji  w której  dotychczas  dawałam  radę  samą ( pewnie  jutro wszystko  wróci  do normy. Dam radę sama.)

Dziś  proszę  Ciebie  o spokój  i opanowanie. Ostatnią  rzeczą jaką  możesz  zrobić  jest  zdenerwowanie  i kazania, bo dałaś  radę, a nie dajesz.

Pogorszysz tylko  moje samopoczucie. Nie  pomożesz  mi tym.

zdjęcie symboliczne

***

Drugi  aspekty  dotyczy  doceniania starań.  Tego  że jakaś  czynność  mi wyszła. Mimo tego, że  wczoraj  nie wiedziałam  jak się  do niej zabrać.

Pamiętaj  o tym, że  dla Ciebie samodzielne  umycie  głowy. Jest  zwykłą  czynnością. Dla  mnie , bądź  dla osób  mi podobnych  może  to być  wielki krok do samodzielności. Nawet  powodu  do dumy coś  czym chciałabym  się  z Tobą  osobą  mi  bliską podzielić się.

Chciałabym , byś wówczas  nie  przechodzi  nad tym  do porządku dziennego.  Chciałabym  poczuć, że  ty też  to doceniasz. Kiedy  czujemy  się doceniani  mamy większą  motywację  do działania, czy nie prawda ?

Celowo zostawię  Cię  z tym pytaniem. Mam nadzieje, że  dam Tobie  choć  troszkę  do myślenia.