Wózek nie jest mi przepustką

 


Przyjaźń, znajomość z artystami a litość. Względem mojej osoby,  jako osoby  niepełnosprawnej. Czy istnieje  między nami  zależność?

Nie, ja też  nigdy  nie wykorzystywałam  wózka  jak przepustki do tych  znajomość.

Wszystkie te znajomości  opierają  się  na równym traktowaniu.

Ja traktuje  artystów  bez nadęcia. Oni dla równowagi  traktują  mój wózek jak cześć  mnie.

Znajomości  te opierają  się  na relacjach. Nie ma w nich miejsca  na litość. Jest za to zawsze  ujmująca  mnie  troska o moją  osobę.  Wzruszająca  mnie  do szpiku kości  radość. Budujące  mnie  jako człowieka docenienie. Zaskakujący  mnie zawsze  podziw mojej osoby.  Relacje te są  wyjątkowe, ponieważ  są  autentyczne.  Ja niczego  przed tymi  ludźmi  nie  udaje. Czuję, że  oni przed  mną również  nie. Fałsz  i obłudę  bardzo łatwo wyczuć.

Relacjach  te są  solidne,  bo podparte  fundamentem  wsparcia.  Daje  wsparcie,  ale  i je dostaję.

Nie ma tu miejsca  na litość, roszczeniowość.  Przepychanie się  łokciami. Walkę  o czyjekolwiek  zainteresowanie. Czy zdobywanie, go po przez  wózek 

Jest za  to miejsce  na być  w relacji  człowieka z człowiekiem.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

,,The show must go on"- Queen symfonicznie

Obraz
 Tydzień ten na blogu, zakończymy sobie lżej z odrobiną muzyki. Ostatni sobotni  wieczór.  Był  dla mnie  absolutnie  czymś  wyjątkowym. Często używam sformułowania, że  słowami nie  opiszę tego  co widziałam. Często  mówię, że  byłam światkiem czegoś  absolutnie wyjątkowo. Niepowtarzalnie pięknego. Tak właśnie  było w sobotę  drugiego  marca. Muzyka  ,, Queen" symfonicznie. Dotarła  do  każdej  komórki  mojego ciała. Odkryłam  ją  na nową, pokochałam jeszcze  mocniej  znane  mi dźwięki. Piosenki ,, Queen. Klasyk sam w sobie,  czyste pięknego. Wydawać  by się  mogło  że nie mogą  być  jeszcze  piękniejsze . Nic bardziej  mylnego. Orkiestra i Chór,, Alla Vienna" pod kierunkiem  Jana Niedźwiedzkiego. Otwierają  zupełnie  inny wymiar  tej  muzyki. Dla mnie  osobiście  staje  się  ona trójwymiarowa, pełniejsza.  Każdy  dźwięki  ma swoje  miejsce. Nic absolutnie nic  nie dzieje się  przypadkiem. Mam wrażenie  że  nad tym projektem  tam z góry.  Osobiście  czuwa Freddie Mercury
Czytaj więcej

Dwadzieścia lat, a może mniej.

Obraz
 Dzień dobry w niedzielne popołudnie. Zostawiam Wam post, który znaczy dla mnie bardzo wiele. *** Długo się  zastanawiałam jak to zacząć.  Być może  jeszcze  tego nie wiem. Pozwolę, by to ze  mnie  popłynęło. Kieruje się  zasadą, że  są  w moim życiu  ludzie ,,dla których  warto. " Foto: Asia Zalewska Kuba Ty bez zwątpienia jesteś  takim właśnie człowiekiem. Masz już  dwadzieścia  lat. Ja jednak twierdzę  że  to dopiero  dwadzieścia lat.  Wierzę  w to, że  nie  jedna dwudziestka  przed Tobą. Jak sam mówisz  jesteś  spełniony.  Zagrałeś  chyba  wszystko  to co chciałeś  zagrać. Faktycznie  widzę  to spełnienie.  Kuba Ty nie  grasz. Ty masz  te postacie  w sobie.  Powołujesz  je do życia  kiedy  tylko  wchodzisz  na scenę. Ostatnio  widziałam  cudownego  Upiora, o Mistrzu nie wspomnę.  Wiesz co ja myślę  o Twoim Mistrzu. Krótko wtrącę ostatnio, postarałeś  się  jeszcze  bardziej,  moja siostrzenica  była  zachwycona zarówno  Mistrzem jak i spektaklem. Jak sama powiedziała  nie miała
Czytaj więcej

,,Osiecka po męsku"- piękne wzruszające zjawisko muzyczne.

Obraz
  z utalentowanym  Marcinem Januszkiewiczem ,, Osiecka po męsku. Powiedzieć  koncert to zdecydowanie za mało. Określenie,, Zjawisko  muzyczne." Jak dla mnie osobiście  lepiej tu pasuje. Słuchając  Marcina Januszkiewicza doszłam  do wniosku, że  to co dobre  broni się samo. Reguła mnie  znaczy więcej jeśli  nie najwięcej sprawdza się  doskonale. Zostałam  ,,otulona" tekstami  Agnieszki Osieckiej. Tekstami które zawsze  będą  wyjątkowe  i  ponadczasowe.  Niektóre z tych utworów dobrze  mi znane. Jednocześnie tak świeże. Fenomenalnie  wykonane przez Marcina. Mocna męska  barwa oczarowała  mnie  od pierwszej piosenki. Plus  emocję, towarzyszące  wokaliście przez  cały  koncert. Emocji  jak wiadomo nie da się  opisać.  Emocje trzeba  po prostu poczuć. Trzeba  dać się  porwać  Marcinowi, Agnieszce i cudownej muzyce Ja zostałam  porwana w całości. Nie żałuję ani jedno dźwięku  jaki  usłyszałam. Dziękuję  za każdą  emocję jaką poczułam. Cieszę się  i dziękuję siłą  wyższym, które  uc
Czytaj więcej