Teatr Wielka To Sprawa

Witam w słoneczny poniedziałek.

Pijąc ciepłą herbatkę słuchałam piosenki " Teatr uczy nas żyć" P. Zbigniewa Wodeckiego. Utwór ten sprawił, że choć daleko poczułam się tak jakby znowu siedziała w moim miejscu- "moim" ukochanym teatrze. Oczami wyobraźni zobaczyłam na scenie po raz kolejny stał i śpiewał pewien J...

Wracając na ziemie zastanawiałam się czego mnie nauczył i na co mi pozwala teatr.

Wyjątkowość tego miejsca pozwala mi się uspokoić. Czuje się tam tak naprawdę szczęśliwa. 

Sztuki teatralne nauczyły mnie pokory, cierpliwości. Pokazały, że należy się cieszyć z małych rzeczy. Teatr sprawia, że nie czuje się inna ze swoją nadmierną wrażliwością. Miejsce to pozwala mi " otworzyć moją duszę". Mogę się śmiać i płakać jednocześnie. Nikt nie powie mi że jestem dziwna. Reaguje tak jak czuje sztukę w danym momencie moja dusza. Nikt nie powie mi że śmiech czy płacz są nie na miejscu. Teatr pozwala mi ściągnąć maskę, tam mogę nie być tą silną Jolą jaką wszyscy znają. Miejsce to zamienia mnie na "chwilę" w wrażliwca. Teatr to po prostu scena, aktorzy sztuka i moje prawdziwe emocje. Kiedy kurtyna się podnosi wiem, iż zbliża się moment dla, którego właśnie tu jestem. Moment w którym znikają moje troski, problemy dnia codziennego. Mogę powiedzieć, że tam odzyskuje tą wrażliwą część mojej duszy. Miejsce to przypomina mi że niczego nie muszę, mogę tylko chcieć. Każda kolejna wizyta w teatrze uświadamia mi że w moim życiu najważniejsze jest moje szczęście. Przypomina mi o tym, że nikt nie przeżyje życia za mnie. Uświadamiam sobie wówczas, że ja muszę żyć po swojemu. Nie przejmując się tym czy podoba się to innym czy też nie.

Najważniejsza jestem ja i to dla siebie samej chce być najfajniejsza. Właśnie tego wszystkiego o mnie samej nauczył mnie teatr. 

Zdaje sobie sprawę, że wielu z Was będzie ciężko rozumieć. Dlatego obrazując dla mnie wizyta w teatrze, to tak jak dla Was trafienie szóstki w lotka.

Zostawiam Wam link do mojej muzycznej inspiracji. Jednocześnie po raz kolejny pięknie dziękując pewnej Ani.

https://www.youtube.com/watch?v=dvQtGC9XVOo&feature=share&fbclid=IwAR1blaMRjfCOFD8avLidGJUg9s4LUgjUqGHHtOa3goVVj0XFatIo4CaAwt0

Ps. Zapraszam Was również do przeczytania lub przypomnienia sobie innego posta nt. Teatru. Znajdziecie ten post pod podanym linkiem : https://opowiadaniajoli.blogspot.com/2018/05/teatr-nic-dodac-nic-ujac-czyste.html