Wielka nostalgia... ,,Trzeba mi wielkiej wody..."

 Dziś zostawię Wam utwór, który ma wyjątkowe miejsce w moim sercu. Utwór, który zawsze będzie mnie wzruszał. Będzie to tym razem duet Maryli Rodowicz i Dawida Kwiatkowskiego. Utwór ,,Wielka woda."

Bardzo czekałam na ten duet. Nie mam pojęcia jak, ale widziałam że się nie zawiodę. Muzyka na prawdę łączy pokolenia, łączy ludzi wielkich.

Skąd tak śmiała teza?

Maryla wiadomo klasa sama w sobie. Muzyczna klasa, nie śpiewa byle jakich hitów. Nie tworzy pustych muzycznych wydmuszek. Wiele mówić nie trzeba

Dawid młody, dla mnie jednak już wielki. Wielki dlatego, że ma w sobie gigantyczne pokłady pokory i szacunku do muzyki.

Nie boi się utwór, które są marką samą w sobie. 

Właśnie te cech, tej dwójki widzę w tej wersji hitu ,,Wielka woda."

Przyznaje będę się jeszcze zachwycać nad tym, że Dawid w tym duecie jest jego równą częścią. Nie jest tłem dla Pani Maryli. On doskonale wie o czym śpiewa, wie z kim śpiewa.  

Piosenka dostała piękne drugie życie. Jednocześnie będąc równie piękną, tak piękną jak wtedy kiedy ja byłam małą Jolą.

Nie jest ona parodią tamtego wiekowego hitu. Nie jest ona też karykaturą tamtej piosenki. Dalej posiada swoje piękną.

Piękno którego ja nie podejmę się opisania. Nie znam po prostu takich słów. 

,, Trzeba mi wielkiej wody..."

Ponadczasowy i zawsze piękny utwór, oprócz dwójki wyśmienitych równorzędnych sobie (choć z różnych pokoleń) artystów. Dodatkowo zdobi teledysk. Taki który ja osobiście lubię najbardziej. Nie ma tu przerostu formy nad treścią. Jest za to wyczucie smaku, utwór na pierwszym planie. Artyści instrument i trochę wody (jak wskazuje tytuł utworu.)

Trzeba czegoś więcej, jak dla mnie nie. 

Wiadomo, bowiem nie od dziś że klasyka broni się sama. Czasem po prostu mniej znaczy więcej. Tak właśnie jest w przypadku Dawida Kwiatkowskiego Pani Maryli Rodowicz i utworu ,,Wielka Woda."

,,Trzeba mi wielkiej wody..."