Muzyczna metafizyka- Kasia Kowalska

 Kasia Kowalska moje muzyczne odkrycie ostatnich wakacji. Pierwszy koncert to w zasadzie spontaniczne nie planowane wyjście. Nie miałam pojęcia czego mogę się spodziewać. Nie byłam pewna czy twórczość Kasi przypadnie mi do gustu. Wydawało mi się, że nie kojarzę żadnej z jej piosenek. Wówczas nie słuchałam jej w ogóle.

Moja własna reakcja na Kasię i jej twórczość. Była dla mnie zaskoczeniem. Przepadłam, przepadłam w piosenkach okazało się że kojarzę większość utworów. Przepadłam też w samej Kasi.

Wiedziałam, że chce więcej, wiedziałam że to początek mojej fantastycznej przygody. 


Tym właśnie sposobem znalazłam się na 30 urodzinach płyty ,,Gemini." Debiut fonograficzny Kasi Kowalskiej.

Wydawało mi się, że wiem czego się spodziewać. Szybko jednak okazało się, że tego wieczoru czeka mnie zupełnie co innego niż ostatnio.

Płyta owszem Kasi, głos Kasi jednak ja bardzo mocno na tym koncercie czułam kogoś jeszcze. Czułam ducha producenta tej płyty Grzegorza Ciechowskiego. Nie do wiary jak oni do siebie muzycznie pasowali.

Prawdą jest stwierdzenie, że muzyka łączy ludzi. Kasię i Grzegorza połączyła bardzo trafnie. 

Ja naprawdę to czułam, widziałam że Kasia śpiewa te piosenki prosto z serca. Angażuje się w nie całą sobą. Oddaje muzyce każdą komórkę swojego ciała. Tam nie było przypadku, było za to dużo miłości, szczęścia, wdzięczności, pewności siebie i pokory.

Cieszę się, że mogłam być naocznym światkiem tego niezwykłego zjawiska. 

Chłonęłam całą sobą każdą jego minutę. Czułam każdy wyśpiewany dźwięk, czułam że tracę dla Kasi swój rozsądek. Czułam to połączenie dusz, czułam że jestem w bezpiecznym miejscu. Czułam zrozumienie, czułam że to mój świat. Czułam że chce w to dalej iść.

Taka moja metafizyka.

Cieszę się, że ta metafizyka zadziała się właśnie teraz.

Dlaczego?

Jestem dojrzałam, dojrzałość pozwala mi otworzyć się na Kasię i jej muzykę. Czy jestem fanem Kasi w pewnym stopniu na pewno. 

Bycie fanem Kasi oznacza, że rozumie się samą Kasię i jej twórczość. Potrafi się znaleźć ponadczasowość jej utworów. Poczuć w Kasi nie tylko fenomenalną wokalistkę, ale i prawdziwą kobietę.

Ja czuje, że to jest właśnie ten moment. Ja rozumiem Kasię i jej twórczość. Potrzebuje jej obecności w moim artystycznym świecie.


Zajrzyjcie w link:
,,Historia jednego zdjęcia."


Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Przytulajmy i bądź my przytulani- pewna rozmowa telefoniczna.

Obraz
Dziś chciałabym zadać Wam kilka pytań. Pewnie zastanawiacie się czemu właśnie tak. Dlatego, że mnie już trochę znacie. Teraz ja chcę poznać Was. Moi kochani jak okazujecie uczucia bliskim osobą? Ja odpowiadając Wam na to pytanie, przyznam się do drobnej słabości. Bardzo lubię się przytulać i mimo mojego wieku nie protestuje, gdy ktoś otwiera przed mną swe ramiona. Pewnie pomyślicie, że w moim wiek to trochę obciachach. Ja jednak myślę inaczej. Przytulania to całkiem ludzka potrzeba i ludzki sposób okazywania sympatii. Uważam, że przytulenie należy się każdemu z nas nie zależnie od wieku. Mnie samej gest przytulenia daje poczucie bezpieczeństwa. Poprawia humor w gorszy dzień jeśli taki miewam (a wiecie, że miewam). Dlaczego lubię się przytulać? Sama nie wiem przypuszczam, że dlatego iż ten prosty gest kojarzy mi się z moją mamą. Moi kochani a Wam z czym kojarzy się gest przytulenia i co czujecie przytulając lub będąc przytulanymi? Właśnie ja nie powiedziałam co czuje kiedy ja pr...
Czytaj więcej

,, Tak by cieszyło" - koncert Kamila Bednarka

Obraz
 Był szpital, musi być powrót do normalności z przytupem. Tak by cieszyło, jak mawia Kamil Bednarek. Osobiście  kieruje się w  życiu  zasadą.: Najlepsze prezenty  to te które  robię  sobie sama. Tak było w miniony  już  Dzień  kobiet. Ten wyjątkowy wieczór  spędziłam  delektując  się muzyką i  dzieląc się  energią  z Kamilem  Bednarkiem. Zapytacie jak było? Zawsze  i wszędzie  odpowiem Wam, że  było warto!!! Kamil dał  mi  mnóstwo  pozytywnej energii. Sprawił, że  zapomniałam o bólu  pleców. Może  i te plecy  faktycznie  przestały  boleć.  Kamil przy  okazji przypomniał mi że  należy się  cieszyć.  Ja tego wieczoru  cieszyłam  się  każdym  wyśpiewanym przez  Kamila  dźwiękiem.  Cieszyłam  się  każdym jego uśmiechem wysłanym w kierunku  publiczności. Cieszyłam się  t...
Czytaj więcej

Wspomnienie

Obraz
Dzień dobry Miśki Dziś chciałabym Was zabrać w pewne ważne dla mnie miejsce. Nie, tym razem nie będzie to teatr. Nie będzie to również moje ulubiona restauracja w Warszawie. Miejsce to było pierwsze. Długo, długo przed pojawienie się w moim życiu Jana czy Jerzego. Zapraszam Was do " Specjalnego Ośrodka Szkolno -Wychowawczego" dla niepełnosprawnych ruchowo w Busku Zdroju. Spędziłam tam cztery lata z przerwami. Był to na prawdę piękny czas. Wspomnienia dalej są żywe. Dziś pokaże Wam te dla mnie najważniejsze. Kiedy myślę o ośrodku. Widzę dwa "obrazy." Pierwszy jest pyszny, wiąże się z jedzeniem. Uwielbiałam tworzyć, różne smakołyki. Smak własnoręcznie zrobionych gofrów, czy naleśników obłędny. Nie miałam pojęcia, że można być tak dumnym z siebie. Kiedy je się swoje własne naleśniki, czy gofry. Kuchnia jak to kuchnia, była miejsce wielu ciekawych rozmów, śmiesznych sytuacji. Muszę powiedzieć, że to własnie zajęcia w "Kąciku kulinarnym." Nauczyły mnie ...
Czytaj więcej