Zwykłe zaburzenie- film dokumentalny

 Cześć,

dziś zachęcam Was do obejrzenia filmu dokumentalnego pt." Zwykłe zaburzenie." Bohaterem filmu jest młody student dziennikarstwa Jacob.

Chłopak od uradzenia cierpi na "Mózgowe porażenie dziecięce." Posiada jednak normę intelektualną. Czyli zupełnie tak jak ja. Ja mówię, że to jest szczęście. Jacob pokazuje jednak, że każdy medal ma dwie strony. Mężczyzna czuje, że jest za zdrowy, by odnaleźć się w środowisku osób chory. Natomiast dla świata zdrowych jest za chory.

Niestety z przykrością muszę przyznać, że wiem co czuł Jacob. Jest luka, krzywdząca luka. Ja jej doświadczyłam.

Kiedy tylko w moim nie dużym mieście rodzinnym rozeszła się wiadomość, że skończyłam szkołę. Przebywam w domu, natychmiast zaczęłam otrzymywać propozycję z placówek typu warsztaty terapii zajęciowej.

Sęk w tym, że większość podopiecznych tego typu placówek. Posiada również upośledzenie umysłowe. Dla mnie byłby to strzał w kolano, krok wstecz. (Ja się nie wywyższam, po prostu stwierdzam fakt. Wiem, że podobnie jak bohater dokumentu "Zwykłe zaburzenie." Nie odnalazłabym się w świecie osób z upośledzeniem intelektualnym.)

Czemu piszę o tym teraz? Tak dobitnie?

Mam nadzieje, że pracownicy i podopieczni tych placówek. Przeczytają ten tekst, przestaną mnie nachodzić w domu i proponować, bym została uczestnikiem. Ja na prawdę nie nudzę się w domu. Jestem szczęśliwa, dobrze mi tak jak jest. Nie chce tego zmieniać.

Jeśli chodzi o środowisko "zdrowych" ludzi kiedyś czułam, że się różnie. Czułam się zawieszona, gdzieś w powietrzu. Nie pasowałam ani tu ani tu. Dziś wiem, że to brednie, wytwór mojej wyobraźni.

Znalazłam swoje miejsce wśród "zdrowych." Wiem, że wózek z niczego mnie nie wyklucza. Kolejny post o tym właśnie.

Zostawiam Wam zwiastun dokumentu "Zwykłe zaburzenie."

Zostawiam również link Zwykłe zaburzenie . Kliknij w tytuł i oglądaj