Sto lat Metro!!!

 Dzień dobry,  kochani.

Dokładnie dziś 30 lat obchodzi musical "Metro." Dlatego dziś kilka słów od mnie. Słów inspirowanych muzyką z musicalu

Cieszę się, że mogłam do metra zejść.
Poznać miejsce gdzie całkiem inne rządzą prawa,
Metro było mi azylem gdy znalazłam się między punktem wyjścia a celem.
Byłam jak ten rycerz błędny,
Szukałam chwil szczęścia.
Metro jest jak narkotyk,
Na każdy ból...

Czułam się jak Kopciuszek,
Czułam że nie jestem tam przypadkiem.
Czułam że Metro wybrało właśnie mnie,
Czułam że ostatnią szansę dał mi los.
Czułam, że marzenia sprawdzą się,
Czułam, że dziś wygram właśnie ja.

Biegłam za Metrem,
Krzycząc a ja nie,
Po prostu nie mnie się to nie podoba.
Czułam że nie jestem skazańcem,
Czułam że nie jestem odmieńcem.

Czułam że znalazłam świat,
Świat zaczął mi oddawać to co pożyczył.
Czułam jak przestaje się bać,
Nie byłam na ćpana.
Zamknięty labirynt zaczął się otwierać,
Poczułam że życie to luksus.
Nie śniłam,
Ja po prostu żyłam.

Czas szybko mija a życie jedno jest,
Z biletem w dłoni.
Rejs w jedną stronę zaczęłam.
Mój świat nie wyglądał jakby był za szkłem,
Stał się cud.
Rozbiłam taflę szkła,
Choć ona uginała się.

Metro zawołało mnie,
Metro znów zawoła mnie.
Dało do zdobycia wyższe cele,
Dało pokonać wyższe progi.
Na barykady życia wspięłam się,

Życie nie jest głupim żartem.
Życie miewa gest,
Ja miałam fart na jawie nie we śnie.

Pomyślałam niech stanie wieża,
Piramida marzeń,
Wysoka tak że w moich snach dotyka gwiazd.
W podziemiach Metra ja do tchnęłam gwiazd,
W podziemiach Metra Ja spełnionych marzeń zaczęłam pisać wzór.

Jeden gest odmienił mój świat,
Czyjeś słowa dwa zmienił mój świat.
W podziemiach Matra znalazłam mały punkt,
W podziemiach Metra znalazłam swój świat.

W podziemiach Metra wymyśliłam hasło na siebie,
W podziemiach Metra odkryłam paten na świat.
W podziemiach Metra me marzenia wyszły z cienia,
W podziemiach Metra me marzenia  mym życiem stały się.