Człowiek pełen miłości Podpisujący się jako Jola Mazur

💙

💚💚

💛💛💛

💜💜💜💜

Dzień dobry,
pomysł na ten post "urodził" się zupełnie spontanicznie. Wczoraj podczas oglądania komedii romantycznej przypomniał mi się utwór "Kiedy nie ma w nas miłości." Tworzyłam już opowiadanie na podstawie tej piosenki. Wczoraj sama sobie odświeżyłam pamięć. Wam zostawię link:Człowiek bez miłości. Podpisujący się jako Jola Mazur

Opowiadanie to zawierało następujący fragment:

" Mam nadziej, że mimo wszystko JA nie będę dalej człowiekiem bez miłość, że los napisze mi jakiś pozytywny scenariusz kiedy następnym razem zapytam Go co dalej..."

Wczoraj pokusiłam się i zadałam ponownie pytanie "co dalej...?"

Odpowiedź płynęła gębko z serca i uświadomiła mi że ja jestem pełna miłości. Miłość ta jest obustronna. Moją wielką miłością są:

Przyjaciele-  Dziękuje im wszystkim za to, że są. Przyjaciół kocha się bezwarunkową. Ja swoich kocham przed wszystkim za wszystkie wspólne chwilę. Bowiem największym darem jaki człowiek może dać człowiekowi jest po prostu wspólnie spędzony czas.

Teatr- bo jest to po prostu moje miejsce. Tam zapominam o troskach. Oddycham głęboko, ładuje akumulatory. Tam jest miejsce na płacz i śmiech. Tam nikt nie ocenia mnie.

Muzyka to ona powoduje, że uśmiecham się wtedy kiedy nie mam humoru. Wstaje wtedy kiedy nie mam siły. Muzyka jest w moim sercu od zawsze. Zostanie tam na zawsze.

Pisanie jest to sposób w jaki wyrażam emocję. Przyznam szczerze, że nie jest to miłość łatwa. Bywa wymagająca i kapryśna, ale mimo to kocham pisanie. Nie potrafiłabym funkcjonować nie pisząc. Udusiłyby mnie moje własne emocję.

Kocham samą siebie bo nikt nie pokocha mnie tak mocno jak ja sama. (Wiem trochę egoistyczne, ale spokojnie to taki zdrowy egoizm. Nie zagraża funkcjonowaniu i egzystencji w społeczeństwie) 

💙

💚💚

💛💛💛

💜💜💜💜