Ludzkie emocję to coś wyjątkowego

Dzień dobry, dziś taka myśl

"Wrażliwość jest formą inteligencji. Nie ma sensu wyjaśniać jej tym, którzy jej nie rozumieją" 

Nikt nie ma prawa Cię osądzać za to co czujesz. 

Emocje nie czynią nas lepszymi czy gorszymi. Pokazują cały wachlarz tego co czujemy. I nikt nie może powiedzieć, że to nie ważne.

Dlatego doceniaj, nie oceniaj."

Słowa te są jak najbardziej prawdziwe. Budzą we mnie wiele emocji. Przypomina mi się jak jeszcze nie dawno czułam się dziwnie ze swoją nadwrażliwą duszą. Patrzyłam na otaczający mnie świat i zastanawiam się czy ja nie pasuje do świata. Czy może świat do mnie? Brało się to z tego, że będąc dzieckiem często słyszałam, że jestem nadwrażliwa.

Próbując dopasować się do otoczenia, przestałam okazywać emocję. Trzymałam je w sobie, dla siebie. Nie mówiłam z jakiego powodu jest mi smutno. Nie mówiłam i nie mówię (w domu np. o tym że brakuje mi mamy.)

Tak właśnie jest, że ludzie dziś przybierają maski. Nie mają dla siebie czasu. Nie znają się, żyją niby ze sobą, ale obok siebie. Pędzą za pieniądzem, za karierą. Nie rozmawiają ze sobą, nie poświęcają sobie wzajemnie czasu.
Nie doceniam siebie wzajemnie, za to oceniamy bardzo łatwo. 

Kiedy już okazuje emocję i wrażliwość gorączkowo staram się je wytłumaczyć przed otoczeniem. Pytanie: po co, dlaczego? Ja nie widzę w tym sensu, ponieważ społeczeństwo i tak nas oceni. Niestety większość uzna nas za dziwaków. Mało kto okaże zrozumienie, czy przytuli- to po pierwsze. Emocje i wrażliwość  jest czymś zupełnie normalnym. Dlatego nikt nie ma prawa nas za nią krytykować, czy też oceniać

Dlatego przybieranie masek jest znacznie łatwiejsze, niż pokazywanie emocji. Wrażliwości nie pokazujemy, bo nie chcemy być inni. Boimy się odrzucenia. Boimy się właśnie krytyki i tego jak łatwo. Ludzie potrafią powiedzieć, że nasze uczucia są nie ważne.

Tak postawa nie prowadzi do niczego dobrego. Wiem sama po sobie, że od kiedy mam miejsca. Gdzie mogę pokazać emocje. Wiem, że nie zostanę oceniona, a wysłuchana i doceniona. Czuje się lepiej, nie czuje się dziwna.

Kończąc mam do was prośbę.
Przeczytajcie powyższy cytat kilka razy.
Jeśli ktoś zwróci się do Was z prośbą, że chcę porozmawiać.
Zwolnijcie tempo porozmawiajcie. wykażcie zrozumienie.
 Nie oceniajcie nie mówcie że czyjeś emocję są nie ważne.
 (Mówiąc tak, możesz zrobić człowiekowi dużą krzywdę.)
Przytulicie zróbcie cokolwiek, by ta osoba nie poczuła się oceniona a doceniona.

Ps Anula Dziękuję za inspirację😘😘😘