Opowiadania Joli

 Mnie też  mówili  idź  zostaw  go. Nie jest ciebie  wart.  On jednak  wziął połowę  mnie. Pewnie  dlatego  tak  często wraca we  śnie. Mówili  idź będzie  fajnie.  Może  poznasz  kogoś wyjątkowego.  Takiego  na zawszę.  Ja nie chce nikogo  innego.  Nikt  inny nie zastąpi  jego.  Dla niego chce wpadać  w szał. Jego jestem  głodna.  Pragnę  by więzy  ciała  splotły się raz  na zawsze.   To on ma połowę  mnie. Ja chcę  żeby  to on był tą  kartą, którą  odsłoni  przed mną  los.  Nie chce  żeby  wziął  ślub z panią  której ledwo imię  zna. Chce spotkać go znowu  za  siedem  osiem dziesięć  lat.  Czas  nie jest istotny.   Chce ponownie  wrócić  na start.  Nasz  wspólny nowy  start. Tak od nowa jeszcze  raz. Nie chce  wesela  bez niego.  Bez  niego  świat  wydaję  się obcy, mniej bezpieczny.   To on ma  połowę mnie Wziąłeś  połowę  mniej.  Teraz  chodź  i to sklej. Tak mocno, nie  zostawiaj  już  mnie.  Nie odchodź, nie zabieraj  połowy  serca .  Nie  każ  mi walczyć  o swoje pokonywać  fal.

 Dziś nowy utwór  Dawida Kwiatkowskiego.   ,,Beze mnie. "  Trochę mi się  zeszło, by odkryć  siebie w tej piosence. Szczerze  to nawet  teraz nie jest  do końca pewna  jak czuję  i słyszę  ten utwór. Tak może  na przekór  tym wszystkim  osobą, którzy  powtarzają  mi że  wszystko  co się  dzieje  w moim życiu.  Dzieje się  poniekąd "Beze mnie" samej przecież  nic  by mi nie wyszło. Mam przecież wózek. Owszem  ktoś  podał  mi rękę.  Ktoś  inny robi to do tej pory. ,,Beze mnie" nie ma tu nic.  Ja znów  tańczę, to ja nie zasnę . Ja rozbudziłam  swój blask. Ja kocham  dodawać  bit do swojego  życia.  Nie  stoję, bo i nie ma  co tu stać. Czekać  na to co przyniesie los.  Samo nic  się  nie dzieje,  samo nic się  nie zmieni. To ja mam wszystko  by teraz mi wszystko.   Ja idę  prosto przez  swoje  życie.  Ja  mam  chęć  poznać  swoje jutro.   Nie chcę  by robiło się  gorzko.  Gorzko już było teraz  biorę  to co słodkie.  Nie robię  słabych  zdjęć . Robię  piękna  zdjęcia  d

  Dziś  krótko,  ale treściwie zostawię  Wam polecajkę. Tym razem  książkową.  Trochę  nietypowo  jak  na końcówkę wakacji. Nietypowo  bo nie będzie to książka lekka i przyjemna o łatwiej  tematyce. Temat  trudny, temat  aktualny. Temat  wstydliwy.  Temat  bezdomności i książka  o tytule ,,Bezdomna."  Historia Kingi ( tytułowej bezdomnej.) Aśki ( dziennikarki, która  pomaga  Kindze wyjść  na prostą.  Niekoniecznie  kierując  się altruizmem. Raczej  własnym  interesem.) Czarka (który  dwukrotnie  porzucił  Kingę. Teraz walczy by odzyskać  jej  miłość  i zaufanie.) Kota  Kacpra  ( ratuje on życie  bezdomnej  w wigilijny  wieczór.) Przyznaję że  otwierałam  to wydawnictwo z lekkim przerażeniem.  Bałam  się że  temat  mnie  przerośnie.  Lekkie  pióro  autorki Katarzyny  Michalak, mroczna tajemnica  głównej  bohaterki . Trzyma  czytelnika  za gardło. Tej książki się  nie czyta, ją  się  pochłania. Strona  za stroną, kartka za kartą.  Każda  jej kartką  sprawia, że  rosną w czytelniku p

 Dziś mam dla Was polecajkę telewizyjną. Pozwólcie, że  zacznę  tymi słowy.: ,,Historia ta z Katedrą w tle  w Paryżu wydarzyła się." Swój  tragiczny  początek historia ta ma 15 kwietnia 2019. Wówczas  właśnie  ma miejsce tragiczny  pożar.  Pożar  o którym  słyszał cały  świat.  Płonie  bowiem  Katedra  ,, Notre Dame."  Mój świat  ze względu  na  musical ,,Notre Dame De Paris" zatrzymuje się.  Serce  mnie  boli kiedy  patrzę  jak płomienie  trawią  te piękny  zabytek. Chodź  nigdy  tam  nie dotarłam pożar  ten jest dla mnie wielkim szokiem. Dlatego właśnie z olbrzymią ciekawością.  Obejrzałam  dokumenty ,,Na ratunek Notre Dame." Ukazuje  on kilkumiesięczne pracę  ekipy specjalistów. Działających  de facto w zgliszczach  zabytku zaraz  po tragicznym wydarzeniu.  Film  pokazuje też wygląd  samej katedry, jak bardzo ucierpiała w skutek  działania ognia. Jak mogłaby jeszcze  ucierpieć, gdyby  nie działania  ekipy pracujące na wysokościach. Zabezpieczenia  wymagał  np. da

 Obiecałam sobie to już ostatni raz,   Obiecałam sobie nie będzie więcej szans.  Obiecałam sobie nie będę naprawić nas, Nauczyłam się  kochać z tym co masz.  Nauczyłam się  kochać gdy jest brzydko,  Nauczyłam się trwać  mimo wszystko. Przepraszam że  kocham z tym co masz,  Przepraszam że  kocham gdy jest brzydko.  Przepraszam że kocham mimo wszystko, Wiesz że nie  chce źle,  Sztuką  jest  kochać Cię. Nie dałam rady,  Twój strach zabił mnie.  Zabrał serce mi, Bądź sobie jaki  chcesz.  Bądź z kim  chcesz ,  Nigdy  nie  będziesz tylko mój .  Nigdy nie postarasz się pokochać mnie ,(...)

  Jestem Gloria, mam osiem lat wychowuje mnie tata Samuel. Momentu kiedy moja mama mnie zostawiła praktycznie nie pamiętam. Miałam wtedy zaledwie trzy miesiące, bujną czuprynę i wielkie oczy. Nie jestem pewna, ale chyba tym skradłam serce mojego taty. Dziś cieszę się, że nie pamiętam tego dnia na przystani. Mogłam uwierzyć tacie, że moja mama jest tajną agentką. Wyjechała, by łapać groźnych zbirów. Dba o bezpieczeństwo całego świata.  Ja jestem jej ukochaną córeczką, która za nią tęskni jest z niej dumna. Dużo lepiej jest mieć mamę tajną agentkę, niż taką która zostawia swoje dziecko. Dlatego że nie radzi sobie sama ze sobą. Nawet jeśli zostawia mnie pod opieką, najlepszego i najbardziej kochanego taty pod słońcem. Tak mój tata właśnie taki jest. Jest moim super bohaterem. Pracuje jako kaskader, ja często towarzysze mu na planie serialowym czy filmowym. Żyjemy sobie spokojnie w Londynie, gdzie tata przeprowadził się z francuskiej Riwiery. Pewnie byłoby tak dalej, gdyby nie powrót mamy.

 Pytano mnie ostatnio co z wierszami.  Odpowiadam wiersze są, przychodzą do mnie. Kiedy same tego chcą. Zostawię Wam jeden z ostatnich, pojawił się w mojej głowie z nowym singlem Antka Smykiewicza. Singiel też Wam zostawiam. Jest czego posłuchać i co obejrzeć. Nim przejdę do wiersza, pozwólcie słowo o teledysku. Dawno nie widziałam obrazu tak spójnego z utworem. Całość stanowi piękną historie. Historię, która wciąga odbiorcę. Ja zapomniałam, że oglądam klip do piosenki. Poczułam się jak w kinie.  *** W głowie  tysiące myśli,  W głowie  tysiące spraw. W głowie  tysiące obrazów, W głowie  tysiące  słów. Ja tak bardzo  pogubiona, Ja tak bardzo  stęskniona.  Ja tak bardzo  spragniona,  Ja tak bardzo osamotnienia. Czy  sens  miała  nasza miłość, Czy sens miała wspólna chwila, Czy sens  miały  nasze uśmiechy, Czy sens  miały  nasze kłótnię. Proszę poskładajmy dwa światy w jeden, Proszę zobacz we  mnie  własny sen. Proszę  wróć pozwól  pić  słowa z Twoich ust,  Proszę wróć pokaż w deszczu swo

  Dziś opowiem Wam z kim spędzam wtorkowe wieczory.   Towarzyszy mi  ,,Belfer" nie uczymy się polskiego.  Choć  nie  powiem  lekcję  z Pawłem mogły by być interesujące. Robimy  coś  znacznie  ciekawszego.  Pierwszy sezon  to zagadka  morderstwa uczennicy Pawła.  Tak, tak wspólnie  próbujemy  rozwiązać  tajemnice  tej śmierci. Wątki  są  tak  zawiłe, toczą się tak  szybko że po pierwszych  odcinkach.  Wydaje mi się  a w zasadzie  jestem pewna i wiem że nic nie wiem. Mimo to idę  z Pawłem dalej.  Jestem go z każdym  odcinkiem  coraz  bardziej ciekawa.   Każdym  kolejny wątek  śledzę z wypiekami.   Tak przyznaję  się  bez bicia serial ,,Belfer" ma już kilka lat. Ja wróciłam  do niego  dopiero  teraz, ponieważ wymaga on absolutnego skupienia.  Porywa  widza  i trzyma w napięciu do końca  serii. Świat Belfer  nie jest  oczywisty, jest za to pełen  ciekawostek, niedomówień  i tajemnic nie czystych  zagrań. Dodatkowym plusem serialu  jest genialna  obsada. Maciej  Stuhr Łukasz  Siml

  Dziś  przyszła do mnie pewna kobieta. Przysiadła  się  popatrzyła wielkim oczami. Przedstawiła  się krótko ,, Jestem  Céline Dion." Znają  mnie  wszyscy  lecz tylko  Ty po znasz na  prawdę. Oferuje  Ci dziś  prawdziwy ,,obraz" samej siebie.  Nic nie będzie takie jakim mogłoby być przed kamerą. Nie będzie  sztuczności, stawiam na szczerość. Oddaje Ci siebie  liczę  na zrozumienie, przytulenie i dobre  słowa. Licząc  na prawdę  relacji. Nie proś  mnie  o autograf, czy zdjęcie.  Bądź ze  mną w tej  relacji. Nie wymagaj  uśmiechu, otrzyj  łzy.  Zobaczysz  we mnie  kobietę, matkę,  artystkę, może  nawet  diwę. Zobaczysz  jak  bardzo kocham śpiewać, jak  bardzo kocham scenę. Zobaczysz  jak bardzo  szanuję swoich fanów. Zobaczysz  jak cierpię  z tego  powodu, że  nie mogę śpiewać. Zobaczysz  cierpienie  fizyczne, poznasz chorobę. Chorobę  która  pozbawią  mnie mojej osoby, bo nie pozwala  mi śpiewać. Chorobę, która  zabiera  mi nie tylko  ciało, duszę  i serce.   Będziesz  ze  mną