Opowiadania Joli

 Dziś kilka słów o komedii w teatrze. Spektakle komediowe mają za zadanie bawić. Nie należy odbierać ich dosłownie, wówczas staną się one kompletnie niezrozumiałe. Komedie są przerysowane, groteskowe. Dokładnie tak ma być.  Nie szukajmy w nich 100% rzeczywistości, może być tak  że znajdziemy jej nie wielki fragment. Może być tak, że nie znajdziemy jej w ogóle. Komedia bowiem ma być formą oderwania od rzeczywistości. Nie polecam szukać w niej drugiego dna. Komedia nie jest rodzajem spektaklu wymagającego. Polecam zatem kompletnie wyłączyć myślenie. Skupić się na tym co na bieżąco dzieje się na scenie. Nie analizować, nie szukać odniesień do świata realnego.  Jeśli zaczniecie to robić możecie zwyczajnie nie dążyć za akcją przedstawienia. Komedie mają to do siebie, że akcja jest szybka. Jest jej dużo, jest też dużo dialogów, kostiumów. Czy zmian miejsca lub czasu akcji. Nie ma nic gorszego niż zgubić się w tym wszystkim. Tylko dlatego, że analizowaliśmy jak to było w re...

 Zostaniemy jeszcze w tematyce teatru.  Ostatnio zadano mi pytanie, co należy zrobić by po spektaklu spotkać aktora? Mieć możliwość zamiany kilku zdań, czy też zrobienia sobie pamiątkowej fotografii? Zanim przejdę do właściwej odpowiedzi na to pytanie. Przypomnę Wam tylko, że wszyscy jesteśmy tylko ludźmi. Pamiętajmy, że aktor/ aktorka ma prawo odmówić. Szanujmy się wzajemnie. Pamiętajcie również, że na tego typu spotkanie nie ma gwarantowanej recepty. Uda się to fajnie. Nie zawsze jednak musi się udać. Dobrze, zatem jak ja to robię. Najprościej jak tylko można. Niektóre teatry posiadają tak zwane drzwi służbowe. Warto udać się właśnie pod takie wejście. Uzbroić się w cierpliwość, naszykować się na nie koniecznie krótkie czekanie. Przygotować się na to, że możemy marznąć, moknąć. Może nas przewiać, możemy się wygrzać na słoneczku. Możemy też uprzedzić przez media społecznościowe, że będziemy na spektaklu. Oczywiście podajemy datę i godzinę przedstawienia. Podobnie jak poprzedn...

  Spektakl ,,Telewizja  Kłamie." Czyli telewizja w ,,krzywym zwierciadle." Dla mnie ani krzywe, ani zwierciadło Ja widziałam  odbicie  telewizji.  Nie jedno, a nawet  cztery.  Bowiem  przedstawienie  umieszczone jest w czterech  największych  stacjach. Spektakl  to całodobowy  ,,przelot" przez ofertę  programową  telewizji. Ja osobiście  nie oglądam  telewizji śniadaniowych. Nie lubię ich, nudzą  mnie.  Nie mniej jednak  to co było pokazane  w przedstawieniu. Wydawało się  realistyczne. Lekko przerysowane,  ale  czy telewizja  śniadaniowa nie jest przerysowana?  Odpowiedź na to pytanie zostawiam Wam. Polecam  obejrzeć spektakl .  Skoro  obejrzeliśmy śniadanie. Trzeba trochę  podćwiczyć.  Najlepiej z księdzem  i siostrą  zakonną,  dlaczego? Tego do wiecie się  oglądając spektakl. Ważnym  elementem telewizji są...

 ,, Jak poznać siebie? Zapomnieć o sobie." Zgadzam się z tym, ja właśnie taką drogę przeszłam. Kiedy odkrywałam swoją pasję do teatru. Momentalnie zapomniałam o starej Joli. Zapomniałam o tym co było, przestałam rozpamiętywać. Wiedziałam, że muszę to zrobić. Muszę odciąć grubą kreską to co było by iść dalej. Wiedziałam, że jeśli tego nie zrobię, nie będę w stanie iść dalej. Nie poznam siebie, nie poznam świata. Bałam się tego bardzo. Każdy się boi zaczynając nowy etap, zamykając stary. Nie mam pojęcia skąd wzięłam na to siłę. Można powiedzieć, że zadziało się to automatycznie.  Ja poczułam się wolna, poczułam że chce czegoś więcej od życia niż siedzenie w domu. Poznałam siebie jako kobietę młodą kobietę bez ograniczeń. Pierwszy raz to ja panowałam nad swoim ograniczeniami. Wiedziałam, że to dopiero początek. Wiedziałam że teraz będzie już tylko lepiej.  Czułam, że będzie łatwiej  byłam świadoma tego, że każdy pierwszy raz jest najtrudniejszy. Pierwszy raz się udał, u...

Dziś wrócę do piosenki, która już tu się przewijała. Ja wracam do niej, bo i ona wraca do mnie wtedy kiedy jest mi ciężko. Dlatego postanowiłam oddać jej wiersz, może ona da mi wolność. Przestanie do mnie wracać. *** Byłeś częścią mnie, Marzyłam byś prowadził mnie przez życie. Marzyłam byś wciąż był tu, Byłeś częścią mnie- kochałam Cię. Byłeś częścią mnie- kochałam Cię, Byłeś choć raniłeś mnie. Byłeś każdym dniem, Byłeś częścią mnie Byłeś częścią mnie, Nie pragnęłam słów. Pragnęłam byś był zawsze tylko Ty, Byłeś częścią mnie- kochałam Cię. Byłeś częścią mnie- kocham Cię, Milczeniem rozpalałeś mnie. Milczeniem chwytałeś każdy zmysł, Byłeś częścią mnie. Byłeś częścią mnie- kochałam Cię, Dziś dni gasną. Dziś Twój wyrok obcy już. Byłeś częścią mnie.  

 Oglądałam  dziś film inspirowany  życiem Celin Dion.  Był to film muzyczny  więc  wyjątkowo  mi bliski.  Historia ta na pewno  zostanie  ze mną  na długo. Raz, że  po prostu  lubię  muzykę  tworzoną  przez  Celine. Dwa, że  Celine (w filmie Aline) to kobieta  z krwi i kości.  Każda z nas  może  zobaczyć w niej fragment  siebie. Jedna  z nas odkryje siebie  w Aline. Przyglądając  się  jak  wokalista walczy  o to by jej rodzina zaakceptowania  miłość  jej życia. Druga  z nas zobaczy  swoje  odbicie w walce Aline  o posiadanie  dzieci. Nie była  to ława walka. Nagrodzona  przez  los miłością  do trójki dzieci. Trzecia  z nas  zobaczy  siebie  w tragediach jakich doznała  wokalista.  Traci ona bowiem  najpierw  tatę, następnie  ukochanego męża. Pewn...

 Cześć mam dziś  dla Was polecajke  i przypominajke serialową. Produkcja telewizji  TLC ,, Gwiazdy  w karetce" serial z 2015 roku. Zatem już dziesiecioletni, ja wróciłam  do niego kierowana dużą  ciekawością.  Kiedyś  pewnie  byłaby  to ciekawość  owych  gwiazd. Ludzi znanych  z małych i dużych  ekranów. Decydujących się  podjąć  dyżury z ratownikami medycznymi. Dziś  jest  to świadoma  ciekawość  samych  ratowników  i ich pracy. Olbrzymi  szacunek jaki do nich  posiadam. Gwiazdy, aktorzy wsiedli  do kartki po to by zwrócić  naszą  uwagę  na to jak mało doceniamy ratowników. Tak wiele od nich wymagając. Pokazać  nam jak mało  wiemy  na temat  pierwsze pomocy. Przypomnieć  niepokojące  objawy chorób.  Przypomnieć  nam jak  kruche bywa  życie. Ukazać  ratowników jako psychologów.  Jako s...

 Zostaniemy w tematyce  bloga. Ostatnio  usłyszałam  że  promowanie  bloga jest trochę  męczące. Powiem  tak ja nie czuję  tym dotknięta w najmniejszym stopniu.  Natomiast słowa  te bardzo  mnie zdziwiły. Podły  one bowiem z ust osoby, która tworzy w intrenecie. Wydawać by się  mogło że  powinna ona rozumieć  jak działa  tego  typu  twórczość. Krótko  o samym promowaniu.  Tak faktycznie to robię, tak faktycznie  wysyłam  linki osobą, które  o to prosiły.  Jednak  w każdej  chwili  osoba taka może  po prosić  o zaprzestanie udostępnia linków.  Ja się nie  obrażę. Promowanie  wysłanie, czy też  udostępnianie linków.  Jest  częścią  pracy na blogiem. Chcę by bardziej  wartościowe  posty trafiały  do większej  liczby  osób. Nie mniej  jednak  powiem to co mówię zawsze. ...