Portret Amy... (,,Back to Black.")

 


Amy dziewczyna o głosie, którego  nie da się  z niczym porównać.  Dziewczyna o głosie,  którego się nie zapomina. Głosie, który  raz usłyszany  zostają z  człowiekiem  na zawsze.

Zostaję  w sercu, duszy  i każdej komórce  ciała.

Tak jest ze mną.

Amy nie słucham jej często.  Kiedy  już  słucham. Robię to każdą  komórką  mojego ciała .

Amy to dla mnie  talent, zagadka,  miłość  muzyczna i fascynacja nie mająca  końca.

Film  ,,Back to Black. Historia Amy Winehouse."

Sięgam po niego z wielkim ,,apetytem. " Chce  choćby  w małym stopniu  rozwiązać  zagadkę  Amy.
Chce choćby  trochę  poczuć  jej fenomen.

Każda  kolejna  minuta filmu  utwierdza  mnie  w tym, że  Amy kocha  muzykę.  Muzyka kocha ją.

Czemu zatem jej życie  było tak krótkie? Miało tak tragiczny finał?

Kwestia  złych  wyborów życiowych.  Kwestia  złych  ludzi dookoła. Kwestia spontanicznych  decyzji.
Kwestia  toksycznej miłości.
Kwestia  nałogu i choroby, który  bez reszty  zawładnęły wokalistką.

Amy choć  zewnętrznie  nie była  samotna.  Wewnętrznie  była bardzo  samotna.  Brakowało kogoś  kto  by naprawdę zaopiekował się zagubioną dziewczyną . Powiedział  stop w odpowiednim  momencie.

Pytanie czy sama Amy chciał, by jej historia potoczyła  się  inaczej? Czy była  świadoma że stacza się  po równi pochyłej?

Niestety  chyba nie.

Oglądając film myślałam  jak wyglądało  by teraz  życie  Amy? Jaka byłaby  jej muzyka?

Jak widać  film  mroczy, autentyczny. Przeszywający do szpiku kości.  Zostawiający po sobie wiele pytań  i niedomówień.
Film  nieskończony, podobnie  jak sama Amy.

Amy umarła jej muzyka trwa nadal  w sercach  milionów fanów na świecie.



Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Przytulajmy i bądź my przytulani- pewna rozmowa telefoniczna.

Obraz
Dziś chciałabym zadać Wam kilka pytań. Pewnie zastanawiacie się czemu właśnie tak. Dlatego, że mnie już trochę znacie. Teraz ja chcę poznać Was. Moi kochani jak okazujecie uczucia bliskim osobą? Ja odpowiadając Wam na to pytanie, przyznam się do drobnej słabości. Bardzo lubię się przytulać i mimo mojego wieku nie protestuje, gdy ktoś otwiera przed mną swe ramiona. Pewnie pomyślicie, że w moim wiek to trochę obciachach. Ja jednak myślę inaczej. Przytulania to całkiem ludzka potrzeba i ludzki sposób okazywania sympatii. Uważam, że przytulenie należy się każdemu z nas nie zależnie od wieku. Mnie samej gest przytulenia daje poczucie bezpieczeństwa. Poprawia humor w gorszy dzień jeśli taki miewam (a wiecie, że miewam). Dlaczego lubię się przytulać? Sama nie wiem przypuszczam, że dlatego iż ten prosty gest kojarzy mi się z moją mamą. Moi kochani a Wam z czym kojarzy się gest przytulenia i co czujecie przytulając lub będąc przytulanymi? Właśnie ja nie powiedziałam co czuje kiedy ja pr...
Czytaj więcej

Wspomnienie

Obraz
Dzień dobry Miśki Dziś chciałabym Was zabrać w pewne ważne dla mnie miejsce. Nie, tym razem nie będzie to teatr. Nie będzie to również moje ulubiona restauracja w Warszawie. Miejsce to było pierwsze. Długo, długo przed pojawienie się w moim życiu Jana czy Jerzego. Zapraszam Was do " Specjalnego Ośrodka Szkolno -Wychowawczego" dla niepełnosprawnych ruchowo w Busku Zdroju. Spędziłam tam cztery lata z przerwami. Był to na prawdę piękny czas. Wspomnienia dalej są żywe. Dziś pokaże Wam te dla mnie najważniejsze. Kiedy myślę o ośrodku. Widzę dwa "obrazy." Pierwszy jest pyszny, wiąże się z jedzeniem. Uwielbiałam tworzyć, różne smakołyki. Smak własnoręcznie zrobionych gofrów, czy naleśników obłędny. Nie miałam pojęcia, że można być tak dumnym z siebie. Kiedy je się swoje własne naleśniki, czy gofry. Kuchnia jak to kuchnia, była miejsce wielu ciekawych rozmów, śmiesznych sytuacji. Muszę powiedzieć, że to własnie zajęcia w "Kąciku kulinarnym." Nauczyły mnie ...
Czytaj więcej

,, Tak by cieszyło" - koncert Kamila Bednarka

Obraz
 Był szpital, musi być powrót do normalności z przytupem. Tak by cieszyło, jak mawia Kamil Bednarek. Osobiście  kieruje się w  życiu  zasadą.: Najlepsze prezenty  to te które  robię  sobie sama. Tak było w miniony  już  Dzień  kobiet. Ten wyjątkowy wieczór  spędziłam  delektując  się muzyką i  dzieląc się  energią  z Kamilem  Bednarkiem. Zapytacie jak było? Zawsze  i wszędzie  odpowiem Wam, że  było warto!!! Kamil dał  mi  mnóstwo  pozytywnej energii. Sprawił, że  zapomniałam o bólu  pleców. Może  i te plecy  faktycznie  przestały  boleć.  Kamil przy  okazji przypomniał mi że  należy się  cieszyć.  Ja tego wieczoru  cieszyłam  się  każdym  wyśpiewanym przez  Kamila  dźwiękiem.  Cieszyłam  się  każdym jego uśmiechem wysłanym w kierunku  publiczności. Cieszyłam się  t...
Czytaj więcej