,,Szczęście jest blisko" - Koncert Andrzeja Piasecznego


Koncert  Andrzeja  Piasecznego. Podświadomie  chciałam  zobaczyć  Andrzeja  na scenie. Czułam, że  chce muszę, a nawet  tego  potrzebuje.

Nie potrafiłam  racjonalnie  wytłumaczyć owej potrzeby.  Ona po prostu  we mnie  rosła.

Cieszę  się, że  ostatnio  miałam okazję, by dać jej upust.
Teraz  już  wiem czemu rosła we mnie. Potrafię  jej  istnienie  racjonalnie  wytłumaczyć.

***





Koncert  Andrzeja  Piasecznego to ,,obraz" mojej  duszy. Malowany muzyką  emocjami.

Poczułam  się  ,,naga" rozebrana z moich  emocji. 
 
Ja długo nie wierzyłam  w siebie. Myślałam że  wszystko  w moim życiu jest  " nie tak." . Nie było mowy  o tym bym  wierzyła  w to że pokonam świat. Wstydziłam  się  powiedzieć kocham.

Dziś  dojrzałam  i wiem  jakie  Imię  nosi mój deszcz. Dziś  już  nie proszę  by został.  Dziś  wiem że nie  przynosił  mi powietrza. Wręcz  je zabierał. Dziś moja  noc  nie płaczę  deszczem. 
 Ja za to miałam  okazję  poczuć  jak bardzo kochałam  słuchając  utworu ,,Imię Deszczu"

Mogłam  poczuć  tęsknotę  kiedy  słuchałam utworu,, Ania. " Czułam  bliskość  Ani. 
 Ja też  biegnę  by  żyć. Niczego  nigdy nie  żałuję. Nie gaszę  świata, spieszę  się  kochać  życie. 
 
Mogłam przenieść  się  w czasy mojego  dzieciństwa. Słuchając  utworu ,,Złoty  środek." Zobaczyłam  małą  Jolę, uśmiechniętą  mamę.  Poczułam  zapach kotleta  schabowego.

Pozwoliłam  się  ,,przytulić" Andrzejowi. Delektując  się  utworem ,,Chodź  przytulić  przebacz. Przytuliłam  też  samą  siebie. Wybaczałam  sobie  swoje błędy.

Zrozumiałam że  nie  jestem  sama na świecie. Mam bowiem dobre okna w dobrym mieście.  Gdzie 

mogę  dzielić  swe tęsknoty których  mam pełen  skład.
Tęsknoty są  duże  jak i te malutkie  takie jak ,,Śniadanie  do łóżka." Utwór  ten potraktowałam  po prostu. Puściłam  wyobraźnię i zobaczyłam  to zwyczajnie  niezwykłe  śniadanie.
 
Poczułam  że  szczęście  jest  blisko. Wystarczy  zrobić  krok, drugi i trzeci.  Nie schodzić  z wybranej  drogi.  Uwierzyć w  siebie.
,,Szczęście  jest  blisko." Mi wystarczy ,,Rysowane Tobie  w gazecie  serce."

Był to wieczór  pełen uśmiechu. Andrzej dał mi też przestrzeń  na łzy. Bardzo tego potrzebowałam. Znalazło  się nawet  miejsce  na odrobinę nostalgii. Subtelnie doprawionej niedosytem i nie powiedzeniem.

Taaak, chętnie to powtórzę.

Fragment  utworu
,,Imię deszczu."


Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Przytulajmy i bądź my przytulani- pewna rozmowa telefoniczna.

Obraz
Dziś chciałabym zadać Wam kilka pytań. Pewnie zastanawiacie się czemu właśnie tak. Dlatego, że mnie już trochę znacie. Teraz ja chcę poznać Was. Moi kochani jak okazujecie uczucia bliskim osobą? Ja odpowiadając Wam na to pytanie, przyznam się do drobnej słabości. Bardzo lubię się przytulać i mimo mojego wieku nie protestuje, gdy ktoś otwiera przed mną swe ramiona. Pewnie pomyślicie, że w moim wiek to trochę obciachach. Ja jednak myślę inaczej. Przytulania to całkiem ludzka potrzeba i ludzki sposób okazywania sympatii. Uważam, że przytulenie należy się każdemu z nas nie zależnie od wieku. Mnie samej gest przytulenia daje poczucie bezpieczeństwa. Poprawia humor w gorszy dzień jeśli taki miewam (a wiecie, że miewam). Dlaczego lubię się przytulać? Sama nie wiem przypuszczam, że dlatego iż ten prosty gest kojarzy mi się z moją mamą. Moi kochani a Wam z czym kojarzy się gest przytulenia i co czujecie przytulając lub będąc przytulanymi? Właśnie ja nie powiedziałam co czuje kiedy ja pr...
Czytaj więcej

,, Tak by cieszyło" - koncert Kamila Bednarka

Obraz
 Był szpital, musi być powrót do normalności z przytupem. Tak by cieszyło, jak mawia Kamil Bednarek. Osobiście  kieruje się w  życiu  zasadą.: Najlepsze prezenty  to te które  robię  sobie sama. Tak było w miniony  już  Dzień  kobiet. Ten wyjątkowy wieczór  spędziłam  delektując  się muzyką i  dzieląc się  energią  z Kamilem  Bednarkiem. Zapytacie jak było? Zawsze  i wszędzie  odpowiem Wam, że  było warto!!! Kamil dał  mi  mnóstwo  pozytywnej energii. Sprawił, że  zapomniałam o bólu  pleców. Może  i te plecy  faktycznie  przestały  boleć.  Kamil przy  okazji przypomniał mi że  należy się  cieszyć.  Ja tego wieczoru  cieszyłam  się  każdym  wyśpiewanym przez  Kamila  dźwiękiem.  Cieszyłam  się  każdym jego uśmiechem wysłanym w kierunku  publiczności. Cieszyłam się  t...
Czytaj więcej

Wspomnienie

Obraz
Dzień dobry Miśki Dziś chciałabym Was zabrać w pewne ważne dla mnie miejsce. Nie, tym razem nie będzie to teatr. Nie będzie to również moje ulubiona restauracja w Warszawie. Miejsce to było pierwsze. Długo, długo przed pojawienie się w moim życiu Jana czy Jerzego. Zapraszam Was do " Specjalnego Ośrodka Szkolno -Wychowawczego" dla niepełnosprawnych ruchowo w Busku Zdroju. Spędziłam tam cztery lata z przerwami. Był to na prawdę piękny czas. Wspomnienia dalej są żywe. Dziś pokaże Wam te dla mnie najważniejsze. Kiedy myślę o ośrodku. Widzę dwa "obrazy." Pierwszy jest pyszny, wiąże się z jedzeniem. Uwielbiałam tworzyć, różne smakołyki. Smak własnoręcznie zrobionych gofrów, czy naleśników obłędny. Nie miałam pojęcia, że można być tak dumnym z siebie. Kiedy je się swoje własne naleśniki, czy gofry. Kuchnia jak to kuchnia, była miejsce wielu ciekawych rozmów, śmiesznych sytuacji. Muszę powiedzieć, że to własnie zajęcia w "Kąciku kulinarnym." Nauczyły mnie ...
Czytaj więcej