Niech życie gna... Hej!

 Tym razem mam dla Was polecajkę muzyczną.

Mowa o nowej piosence Golec Uorkiestry i Kamila Bednarka. Kompilacja bardzo zaskakująca. Piosenka świetna, mega pozytywna, energetyczna z pazurem typowym dla Braci Golec jak i Kamila. Utwór wpadający w uchu, posiadający fajny przekaz.

Uważam, że kochać chwile powinien każdy z nas.

Wracając do samego utworu.

Ja osobiście uwielbiam być poza tym wszystkim co  na co dzień mnie ogranicza. Wiem, że życie to podróż, wiem że każdy krok mogę postawić tylko raz. Drugiego razu nie będzie. Jestem tak pozytywna, że w moim sercu płyną same dobre myśli.

Uwielbiam kiedy moje życie gna jak szalone. Nie chce zwalniać tempa. Czasem chciałabym je podkręcić. Lubię gdy brakuje mi tchu w pucach. Wtedy właśnie żyje, jestem wolna i spokojna.

Życie wystawiło mnie na wiele prób. Mimo to nie podałam się.

Dlatego teraz patrząc na siebie z boku. Otwieram szeroko oczy, ciesząc się tym jak fajnie żyje. Ciesząc się każdym koncertem, każdym kolejnym spektaklem. Zrobię wszystko by jak najdłużej nie wylogować się z tak aktywnego życia.

Ja to na prawdę lubię, to jest mój klucz na siebie i do siebie. Kocham te chwile, każdą z osobna i wszystkie na raz.

Nie na widzę, ani też nie potrafię się nudzić.

Dlatego niech to życie gna...



Komentarze

  1. Natalia25 czerwca 2025 16:56

    Masz super podejście do życia. Fajnie, że wykorzystałaś piosenkę jak punkt wyjścia do dalszych przemyśleń. Życzę Ci wielu udanych koncertów i spektakli. :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Opowiadania.joli.blog25 czerwca 2025 17:24

      Dziękuję za miłe słowa. Faktycznie ja zawsze staram się widzieć szklankę do połowy pełną.
      Planów szczególnie koncertowych jest dużo. Trzymaj proszę kciuki, by wszystkie doszły do skutku.

      Usuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Przytulajmy i bądź my przytulani- pewna rozmowa telefoniczna.

Obraz
Dziś chciałabym zadać Wam kilka pytań. Pewnie zastanawiacie się czemu właśnie tak. Dlatego, że mnie już trochę znacie. Teraz ja chcę poznać Was. Moi kochani jak okazujecie uczucia bliskim osobą? Ja odpowiadając Wam na to pytanie, przyznam się do drobnej słabości. Bardzo lubię się przytulać i mimo mojego wieku nie protestuje, gdy ktoś otwiera przed mną swe ramiona. Pewnie pomyślicie, że w moim wiek to trochę obciachach. Ja jednak myślę inaczej. Przytulania to całkiem ludzka potrzeba i ludzki sposób okazywania sympatii. Uważam, że przytulenie należy się każdemu z nas nie zależnie od wieku. Mnie samej gest przytulenia daje poczucie bezpieczeństwa. Poprawia humor w gorszy dzień jeśli taki miewam (a wiecie, że miewam). Dlaczego lubię się przytulać? Sama nie wiem przypuszczam, że dlatego iż ten prosty gest kojarzy mi się z moją mamą. Moi kochani a Wam z czym kojarzy się gest przytulenia i co czujecie przytulając lub będąc przytulanymi? Właśnie ja nie powiedziałam co czuje kiedy ja pr...
Czytaj więcej

,, Tak by cieszyło" - koncert Kamila Bednarka

Obraz
 Był szpital, musi być powrót do normalności z przytupem. Tak by cieszyło, jak mawia Kamil Bednarek. Osobiście  kieruje się w  życiu  zasadą.: Najlepsze prezenty  to te które  robię  sobie sama. Tak było w miniony  już  Dzień  kobiet. Ten wyjątkowy wieczór  spędziłam  delektując  się muzyką i  dzieląc się  energią  z Kamilem  Bednarkiem. Zapytacie jak było? Zawsze  i wszędzie  odpowiem Wam, że  było warto!!! Kamil dał  mi  mnóstwo  pozytywnej energii. Sprawił, że  zapomniałam o bólu  pleców. Może  i te plecy  faktycznie  przestały  boleć.  Kamil przy  okazji przypomniał mi że  należy się  cieszyć.  Ja tego wieczoru  cieszyłam  się  każdym  wyśpiewanym przez  Kamila  dźwiękiem.  Cieszyłam  się  każdym jego uśmiechem wysłanym w kierunku  publiczności. Cieszyłam się  t...
Czytaj więcej

Wspomnienie

Obraz
Dzień dobry Miśki Dziś chciałabym Was zabrać w pewne ważne dla mnie miejsce. Nie, tym razem nie będzie to teatr. Nie będzie to również moje ulubiona restauracja w Warszawie. Miejsce to było pierwsze. Długo, długo przed pojawienie się w moim życiu Jana czy Jerzego. Zapraszam Was do " Specjalnego Ośrodka Szkolno -Wychowawczego" dla niepełnosprawnych ruchowo w Busku Zdroju. Spędziłam tam cztery lata z przerwami. Był to na prawdę piękny czas. Wspomnienia dalej są żywe. Dziś pokaże Wam te dla mnie najważniejsze. Kiedy myślę o ośrodku. Widzę dwa "obrazy." Pierwszy jest pyszny, wiąże się z jedzeniem. Uwielbiałam tworzyć, różne smakołyki. Smak własnoręcznie zrobionych gofrów, czy naleśników obłędny. Nie miałam pojęcia, że można być tak dumnym z siebie. Kiedy je się swoje własne naleśniki, czy gofry. Kuchnia jak to kuchnia, była miejsce wielu ciekawych rozmów, śmiesznych sytuacji. Muszę powiedzieć, że to własnie zajęcia w "Kąciku kulinarnym." Nauczyły mnie ...
Czytaj więcej